(19 AĞUSTOS CUMARTESİ)
Emirli'de Cingöz'ün büyüyen yavruları bizim eve takılıyor artık, bir tane çirkin var aralarında, favorim. Dük evden çıktı biz gelir gelmez, mutlu olduk. Anneannemler gelince kızlar tam coştu, şımardılar iyice. Tam bir yaz sofrası kurduk; mücver, kısır, çilekli tatlı-bayılıyorum böyle hafif yemeye!
İçinde bulunduğum anın kıymetini bilmek, işte bütün pratik aslında bu. Bazı günler hayatla aramda bir perde var gibi, katılamıyorum, hep bir şeyle bekler gibiyim, dahil olamıyorum. Oysa her ana kendini vermek, her anı özel kılmaz mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder