555

İçime akıttığın pis dereyi temizlemeye çabalıyorum_

neyse ki engin bir denizim ben, tertemiz...

554

Ancak ayakkabıyı giyebiliyorsan,

gerçekten prensessin...

553

(28 ARALIK SALI)

Evlenmeye karar verdim, 7 yıl sonra

Belki de 3...

552

(27 ARALIK PAZARTESİ)

Şimdi anlıyorsun ne kadar kırıldığımı, kendine saklamayı seçtiğin şeyler olduğunu öğrendiğimde,

şimdi anlıyorsun değil mi, en çok tek olmayı istediğimi, şimdi anlıyorsun sen de işte...

551

(26 ARALIK PAZAR)

Evde sakin bir gün geçirmeyi çok özledim...

550

(25 ARALIK CUMARTESİ)

"İlk doğuşum geçti gitti; bu solukta aşktan doğmuşum; ben, kendimden de fazlayım artik, ikinci kez doğmuşum ben."

549

(24 ARALIK CUMA)

Boşuna mı bunca dökülmesi saçlarımın?

Bana yedirdiğin çilekler boşuna mı?

Terlemeler boşuna mı, yatak gıcırtıları?

Uydurulan Yunanca sokak adları?

Ya öğretilen öpücük isimleri?

Kahvaltılar boşuna mı?

Serin gecelerin yağmur şıkırtıları?

Çimenlerde içilen biralar boşuna mı?

Limon kokuları boşuna mı?

Boşuna mı dökülen göz yaşları?

Sarılıp ağlamalar, gülüşmeler?

Hayali kurulan tren yolculukları?

Bütün bunlar boşuna mı?...

548

kodlar...hayatım kodlardan ibaret...

547

(22 ARALIK ÇARŞAMBA)

Beni hiç etkilemiyor doğrusu

Bu gösterişli tavırlarınız bayım,

Özür dilemek için bence artık çok geç

Ve hala yüzüme bakacak cesaretiniz

Olduğunu görmek daha tiksindiriyor beni!

546

(21 ARALIK SALI)

Yüksek ökçelerime sordum,

"Daha kaç kişiyi çiğneyeceksiniz?"

Küstahça cevap verdiler:

"Dilediğimiz kadar!..."

545

Üç kız kardeşten biri, doğar doğmaz başlamış ömrümün ipini eğirmeye, ikincisi ölçmekte, üçüncüsü kesecek günün birinde... İstanbul'da dolaşmaktayım; ömür ipim etrafa dolanıyor, yumak an be an sarılıyor yüzlerce yüz, ses, renk, koku, çeşni labirentinde... Baktığım her bir yüz, bakışımı yakalayan her bir gülüş, çaldığım her bir kapı yahut attığım her bir adım hafızamda farkına varmadan kaydediliyor... Hatıralar; ipte düğümler_zamana attığım her düğüm, geçeni gelene bağlayan köprü... İpteki her kesik; içimdeki bir yarık_zamanı yutan bir kara delik... Dolaşık görüntüler ve kaotik duygular arasında kayboldum. Yolumu bulabilecek miyim?...

544

(19 ARALIK PAZAR)

Abdal'ın Yolculuğu_Ölüm ile Karşılaşma (XIII)

Abdal, nadasa bırakılmış sarı bir tarlaya doğru ilerlemektedir, kafası henüz görüntülerden arınmakta... Hava soğuktur, kıştır, ağaçlar çıplak... Ardında bir iskelet görmektedir, kara zırha bürünmüş, beyaz bir ata binmiş... Onun Ölüm olduğunu tanır.

Durduğunda naçizane, sorar: "Öldüm mü?"

Gerçekte boş ve ıssız hissetmektedir.

İskelet cevaplar: "Evet, bir bakıma. Eski dünyanı feda ettin, eski kendini kurban ettin. İkisi de ölüp gittiler."

Abdal bunun üzerine düşünmeye dalar, mırıldanır: "Ne acı..."

Ölüm bunu bir baş sallamasıyla kabul eder, "Evet, fakat yeniden doğmanın tek yolu bu. Yeni bir Güneş doğuyor şimdi ve bu senin için dönüşüm vakti."

Ölüm giderken Abdal sözlerindeki doğruluğu sezmektedir. Kendisi de bir iskelet gibi hissetmektedir, olduğu her şey ondan sıyrılıp atılmış... Bu, anlamaktadır ki, tüm büyük dönüşümlerin başlama şekli, eti kemiğe dek sıyırmak, sonra kemiklerin üzerine yeniden et ve kan toplamak....

543

(18 ARALIK CUMARTESİ)

Hatırlamak istemediğim bir gün

542

verum esse ipsum factum

541

Ortaya çıkarmak: delillerle göstermek, ispat etmek

Ortaya çıkmak: yokken var olmak, meydana çıkmak, türemek.

Örtmek: korumak, görünmez duruma getirmek veya gizlemek amacıyla üzerine bir şey koymak.

Meydana çıkarmak: açıklığa kavuşturmak, belli etmek, bulmak.

Bir zamanlar, ancak örtüsünü kaldırınca ortaya çıkıyordu şeyler...

540

Yaşlı ve cool bir kadın olup kocaman inatçı gülümsememle sokaklarda yürümek istiyorum!

Siyah kat kat elbisemin içine jartiyerimi, altına platform ayakkabılarımı giyip dışarı çıkmak istiyorum!

Siyah pırlantalı kedi tırnaklarımı takıp parmaklarımı bir adamın sırtına geçirmek istiyorum!

539

Hasta yatağımdan kalkıp şehrin tozunu attıracağım geceleri sabahlara bağlayacağım günleri sabırsızlıkla, hırsa yakın bir yaşam tutkusuyla beklerken bir bilgenin sözlerini hatırlıyorum:

"Gül düşünür gülistan olursun, diken düşünür dikenlik olursun."

Rumi

538

Benim hala umudum var

İnkar etsem de istediğim kadar

537

(12 ARALIK PAZAR)

Nefes aldıkça boğazımın acıdığı,

uykumun arasında öfkemin kabardığı

yastığımın hem gözyaşlarıyla

hem çeşitli vücut sıvılarıyla ıslandığı

zamanın yittiği tuhaf, uzun bir gece...

536

......

......

???

!!!!!!!!!!!!!!!

...

...

..

.

......

535

Kabul edemiyorum

534

Ateşli kabuslar arasında kıvranılan sabah ezanı vakitleri

Beni bir otelin balkonunda en büyük korkumla yüzleştiren sen

Ve Galata efsaneleriyle karışan düşlerimde giydiğim pabuçlar....

533

Merhaba ben Rana Öztok,

Bugün sizlere Galata Kulesi'ni çizerken

Bir yandan da hikayesini anlatacağım

Ahşaptan yapılan ilk Bizans kulesinden

Gözü dönmüş haçlıların yıktığı ve ardından

Cenevizlilerin yığma taş tekniğiyle yeniden yaptığı

Bu 70 metrelik yangın gözetleme kulesi

Neler görmüş neler geçirmiş dinleyeceksiniz

Fatih'in karada yürüyen gemilerini gören

Kulenin zindanında kimin kanı aktı ya da

Kazıklı Eflak Voyvodası'nın kafatası

Nasıl olup da kule dibine gömüldü

Voyvoda caddesinde yürürken ağır ağır

Esrarlı efsaneleri birer birer anlatacağım...

532

Sen hayatımda olursan; insanlara, her şeye ve kendime daha fazla inanabilirim, diye düşünmüştüm. Hayata daha sıkı tutunabilirim sanmıştım.

Öyle olmadı. Sen olduğun için, her şeye ve herkese, hatta kendime daha az güveniyorum şimdi.

531

(6 ARALIK PAZARTESİ)

3 Vakit:

Kuşluk: Unutulmuş vakit

İkindi: Uyanılmış vakit

Dem: Uyuşulmuş vakit

530

İlan:

Her şeyi benle birlikte keşfetmeye hevesli, yazgısını bütünüyle kabul etmiş ve hatta başına gelenlerin tümünü seven, "iyi" ya da "kötü" gibi ayraçlara ihtiyaç duymayan, hayatta ne yaparsa yapsın bunda bir dağa tırmanma olan, bir de mümkünse hafif etli, ensesi kalınca adam aranıyor

529

(04 ARALIK CUMARTESİ)

Yağmura karşı rüzgara karşı yürüdük

Hava bozacak demişlerdi, bozmuştu işte

Kedere doğru, çaresizlik içinde yürüdük

Ben birini bekliyordum, o birini arıyordu

Kış gelecek demişlerdi, gelmişti birden

Ben birini özlüyordum, o birini düşlüyordu

528

(3 ARALIK CUMA)

γνῶθι σεαυτόν:*

Beceriksiz adamlardan nefret ediyorum,

Kendini tanımayan insanlarla tanışmak istemiyorum.

Nedense, hayatıma şöyle ya da böyle giren tüm "güçlü" adamlar,

Kısa süre sonra güçsüz, iradesiz zavallı mahlukata dönüşüyorlar.

Bir şekilde kabul etmeliyim, sanırım "iyi" bir anne değilim.

*γνῶθι σεαυτόν: "Kendini tanı" anlamındaki Yunan atasözü. Delphoi Apollon Tapınağı'nda yazar.

527

Karmançorman ve kendimden kaçar halimde

Kendinden habersiz bir kız beni bol bol güldürdü.

526

Hayatın baş döndürücü hızına kapılıp hiç düşünmeden geçirdiğin

günlerin gecelerinde, kendi içine düşmekten korkmak...

Ve bir soru: Neden ikisi bir arada olmuyor?

Neden ya yatakta huzurluyum, gülüyorum

Ya da dışarıda koşturuyorum, çalışıyorum-

Birini yaparken öbürünü özlüyorum, neden?

525

Rugan ayakkabılar...İpek kurdeleler...Dantel fiyonklar...İnci düğmeler...Deri şeritler...Metal tokalar...Payetli bluzlar...Şifon gömlekler...Transparan detaylar...Organze eteklikler...

...arasında geçen günler...

524

Yeni bir dönem için yeni umutlar...

523

(28 KASIM PAZAR)

Yeniden başlamaktan başka çare var mı-bırakıp gidemiyorsam?

Yaşamın her şeyden fazla bir inşa faaliyeti olduğunu görmek, göstermek lazım.

522

Korkuyorum

Kaybetmek istemiyorum

Böyle olsun istemiyorum

Tekrar hayal kırıklığına uğramak istemiyorum

Lütfen anlaşılmak istiyorum en başta

Sevdiğim, değer verdiğim güvenmeyi çok istediğim birinin beni bu kadar yalnız bırakmasını kabul edemiyorum

Lütfen!

521

(26 KASIM CUMA)

Her şeyin herkesin satılık olduğu bir dünyayı seyrettik

Işıltılı mücevher dükkanında güven bile satılıktı

Ben, kendimi yapayalnız ve bir kenarda kalmış hissettiğimden

Gecelerdir saatlerce ağlıyorum...

520

Yok olmayacak galiba

Hiçbir şey istediğim gibi...

Bir koca asık yüzüm bugünlerde, bana bakan düşmemek için tutunuyor uçurumuma.

519

Pencere-önü Melankolisi:

Gecenin sessizliği kuşattı etrafımı, pencere kenarında yağmuru dinleyerek kitap okumak geldi bir an içimden, sonra okurken sayfaların birinde, aniden duraklayıp kitabı kucağıma kapadığımı hayal ettim, dışarı bakarken gördüm kendimi, usul usul geceye yürüyenleri izlerken: bir kedi, elleri cebinde paltolu bir adam, kürk mantolu dalgalı saçlı bir kadın... Kendime dışarıdan baktım, daha yaşlı gördüm yüzümü, ellerimi daha beyaz, hiçbir şeyi tutamayacak kadar kırılgan gördüm, ürperdim. Herkesin kederden grileştiği bir şehirde buldum kendimi, saat kulesi altında randevulaşıp gelmeyen aşıkları, ölümü bekleyen içli yalnızları düşündüm, onlarca erkeğin ilan-ı aşkına maruz kalmış evine yollanan çiçeklerden bıkmış kırmızı rujlu kadınları düşledim, kendi yüzümü koydum onların başına anlar gibi, kalabalıklar içinde hep ıssız kalan, bir türlü hiçbir yere ait olamayan bu güzelliği hüzünlü kadınları kimselerin yanında açılamayan güllermişçesine hatırladım... Korku doluydum bu şehirler şehrinde kaybolmuş olmaktan, yine de gücüm yoktu çıkıp gitmeye surların kapısından, dışarıda başka şehirler vardı biliyordum, başka insanlar vardı beni dinleyecek anladığını söyleyecek sevdiğini sanacak, ama ben nerde olursam olayım yabancı kalacağımı da gayet iyi biliyordum; günün ağarmasını beklerken uyuyamayacağımı, kimin yatağında olursam olayım sabah ezanında kalkıp üşüye üşüye ağlayacağımı...

518

İstek-Dilek Kipi

Bir İstek:

Bundan sonra hiç eteklerimden çekiştiren tedirgin vicdanımı dinlememek, üzdüklerim ve haksızlık ettiklerim için daha fazla suçluluk hissetmemek, hayallerimi önce kurup sonra yıkanlar yüzünden inci tanesi gözyaşlarımı artık harcamamak istiyorum...!

Bir Dilek:

Hayat hep sahilde omzuna elimi atarak dolaştığım adamın ensesine pizzalı öpücükler kondurduğum anlar kadar kısacık ve dopdolu olsa, bisikletin önüne rahatsızca oturup birden açılan fıskiyelerin altından şarkı söyleyerek geçtiğim geceler kadar hafif ve kolay aksa...!

517

Kırmızı bir çift ayakkabı istiyorum,

dantelli siyah elbisemle puantiyeli ince siyah çorabımın altına giymek

ve siyah dantel eldivenlerimle kırmızı rujumu sürebilmek için...

516

(21 KASIM PAZAR)

Tuhaflıklar:

Bugün bir deneme kabininde kot gömleğimin iki ucunu birbirine bağlarken anaya bakıp simsiyah saçlarımı geriye attım ve kendime gülümserken yanımda hafif göbekli, hafif kel, yaşı geçkince bir adam olmasını düşledim...

515

(20 KASIM CUMARTESİ)

Şaraplı bir akşamdan kalma vaziyeti,

Geçmesin istenen mayışıklık mahmurluk...

...Bugünü yatakta geçirmemin sebepleriydi

514

(19 KASIM CUMA)

Yeni bir yaş için şarkı...

513

(18 KASIM PERŞEMBE)

İnci gözyaşları:

Dünyadaki herkes unutsa da, ben unutmayacağıma söz verdim seni.

Herkes unutmuş olsa da en azından ben ölene kadar, benimle yaşayacaksın.

Gittiğim her yere beraber geleceksin, içimde, cebimde saklanır gibi,

Yabancı şehirlerde göçebe gibi dolanırken senle konuşacağım yine.

Eve dönerken karanlıktan ürperdiğimde yalnızlığımda seni düşleyeceğim

Herkes unutsa bile, ben unutturmayacağım seni, çocuklarım bilecekler

Nereden geldiklerini, ben kim olduğumu ancak seni düşününce hatırlayacağım.

Dün gittim ziyaretine, gözlerinin feri solmuştu, anladım daha bir yaklaşmıştı

Ölüme annen, sessizleşmişti, affetmişti oğullarını, gördüm bunu yüzünde

Ayrılırken sarılınca bana, unutma beni, dedi, bütün gece ağladım bunun için

Ben onu nasıl unutabilirim ki? Sessizce ölüyor annen, kimsenin haberi olmadan

Sana kavuşacağını düşleyerek doldurduğu sabır ve çile yıllarını sonlandırıyor

Uslu çocuklara benziyor bakışı, her zaman hafif utangaç kanaatkar gülüşü

Nereden geldiğimi, kim olduğumu ben sizleri hatırlayarak unutmayacağım.

512

(17 KASIM ÇARŞAMBA)

Şifon hayaller ile vişneli dilekler:

Kendime yeni bir elbise alsam, etekleri fırfırlı

Doğum günümde onu giysem düzelir miyim?

Belki yeni saten iç çamaşırları, şifon gecelik...?

Kocaman bir dilim vişneli pasta yesem, çikolatalı

Doğum günü pastamı erken kessem gülümser miyim?

Tek mumu üflerken bir dilek düşünsem, uzatmalı

Bir tane yetmese, söndürüp tekrar yaksam olur mu?

Bütün dileklerimi sıralasam inanır mıyım yeniden...?

511

Artık hiç doğmak istemediğim bir doğum-günüm var

Ne mutlu bana!

Ne mutlu, kendini aptal gibi hissetmeyi göze alarak

İstenip istenmediğini bile kestiremediği halde üstelik

Hala değer verdikleriyle bir gün geçirmek için uğraşanlara!

Doğum günüm mutlu olsun.

510

(15 KASIM PAZARTESİ)

Adada avarelikle geçirilen hoş bir arife günü: Kareli piknik örtüleri, pırasalı börekler, tırmanılan ıssız yokuşlar ve iskambil oyunları...

Evde öpücüklerle geçirilen ılık bir gece ve sabahı: Yeşil yatak çarşafları, Arap kahvesi, birkaç kadeh şarapla yenen kestaneler ve ısırılmayı seven bir sırt...

509

O günler de gelecek

Kendimi sabah ezanında ağlayarak tokatlayacak kadar öfke ve pişmanlık biriktirmediğim günler...

508

(13 KASIM CUMARTESİ)

Ezeli Yalnızlık

En şiddetle kendimden nefret ediyorum

En rahat kendimleyken ağlıyorum

En büyük pişmanlıklarımı kendim biliyorum

En dipsiz kuyulara kendim dalıyorum

"Yokmuş bir aha ey gül- i rana tahammülün
Bağrın ne yaktın ateş- hasretle bülbülün

Yek-rengdir zeban-ı hakikatte hüsn ü aşk
Bang-i hezar şu'lesidir ateş-i gülün " *

* Yokmuş bir acıya ey ebruli gül tahammülün

Bağrını nasıl yaktın hasret ateşiyle bülbülün

Tek renktir gerçeğin dilinde güzellik ile aşk

Bin haykırış alevidir gülün ateşinin"

Şeyh Galip

507

(12 KASIM CUMA)

Eski dostla bırakamadığımız alışkanlıklarımız,

Bir türlü atlatamadığımız travmalarımız,

Hatırlamaktan korktuğumuz unutamadığımız anılarımız,

Biraz da üzerinde dolaştığımız yıkıntılarımızdan konuştuk...

Gecenin bir yarısı aklımıza esti, Taksim'e geçtik

Sesleri bir kulak işkencesi olan herkes toplanmış

Şarkı söylüyorlardı, dinledik, güldük, dans ettik

Sonra yolda tost alıp yedik, hırsla ısırdık, kopardık...

506

(11 KASIM PERŞEMBE)

Hayat,hayat

İnanmıyorum kehanetlere ya da korkuya

Kötü sezilere. Ne iftiradan kaçarım

Ne zehirden. Ölüm diye bir şey yok.

Herkes ölümsüz. Her şey de öyle.

Anlamı yok korkmanın ölümden 17'de

Ya da 70'te. Yalnız bura ve şimdi var ve ışık:

Ne ölüm var, ne karanlık.

Şimdiden kıyıdayız

Ağları çekenlerden biri olacağım

Bir ölümsüzlük sürüsü yüzdüğünde

Eğer bir evde yaşarsan- o ev çökmez

Herhangi bir yüzyılı emrime çağırabilirim

Sonra içine girip bir ev yapabilirim

Bu yüzden eşleriniz ve çocuklarınız

Benle oturuyorlar bir masada

Atalarınız ve torunlarınız için de aynısı:

Gelecek şu an hayata geçiriliyor.

Elimi kaldırırsam biraz

Beş ışık huzmesinin hepsi seninle kalacak

Her gün köprücük kemiklerimi

Geçmişi desteklemek için kullandım, kereste gibi

Zamanı ölçtüm yersel zincirlerle

Ve yanından uygun adın yürüyüp geçtim-Urallarmış gibi

Yaşımı bana uysun diye kesip biçtim

Güneye yürüdük, bozkırlardan toz kaldırarak

Uzun otlar tütüyordu, çekirge dans ediyordu

Antenlerini at nallarına değdirerek ve kehanette bulundu

Beni yıkımla tehdit ederek, bir keşiş gibi

Kaderimi eyere bağladım

Ve şimdi bile, gelen bu zamanda

Bir çocuk gibi duruyorum üzengide

Ölümsüzlükten tatmin oldum

Yaştan yaşa akan kanımdan

Yine de bir köşe için kimin ılıklığına güvenebilirim

Rızamla verebilirdim tüm hayatımı

Ne zaman onun uçan iğnesi

Yerkürenin etrafına çekse sarsa beni ip gibi

Arseny Tarkovski'den

505

(10 KASIM ÇARŞAMBA)

Ben susayım o konuşsun, çünkü daha güzel susuyor benden:

Her anını kutladık buluşmalarımızın,

Tanrı'nın göründüğü aydınlanış anları gibi,

Tüm dünyada sadece ikimiz...

Daha cesur, bir kuşun kanadından daha hafif

Baş dönmesi gibi hızla fırlayıp indin

Merdivenlerden, nemli leylaktan geçip

Kendi diyarına gidiyordun, aynanın ardındaki

Gece çöktüğünde tanrısal lütuf bağışlandı bana,

Tapınak kapıları açıldı,

Karanlıkta parlayan

Çıplaklık yavaşça eğildi,

Uyanıp "Tanrı seni korusun!" dedim, bilerek

Korkusuzca uyudun

Leylak sana uzandı masadan

Evrensel mavisiyle göz kapaklarına dokunmak için

Mavi fırça sürülmüş o göz kapakları huzurluydu,

Ve elin ılık

Avcunda tutarak o kristal küreyi,

Tahtın üstünde uyukluyordun

Ve -Tanrı'ya şükür-benimdin!

Uyanışınla dönüştürdün

İnsanoğlunun sıkıcı sözlüğünü

Ta ki konuşma tamamlanana ve akana dek

Ses getiren bir güçle ve kelime

Sen anlamını açıkladın onun: kral demekti

Her şey farklıydı dünyadaki-sürahi bile, leğen bile-

Katmanlaştırıldığında ve katı su

Duruyordu aramızda bekçi gibi

Kim bilir nereye sürüldük

Ardımızda seraptan meydana geldi

Harikadan inşa edilmiş kentler,

Nane yaprakları bitti ayaklarımızın dibinde

Kuşlar geldi bizimle yolculuğa

Ve gökyüzü açıldı üzerimizde

Bir yandan arkamızda hep kader ilerliyordu:

Usturayı tehditkarca sallayan bir deli adam...

Arseniy Tarkovsky'nin "İlk buluşmalar" şiirinin çeviri denemesi

504

Bob Dylan bütün gün bana

"Bir kahve daha içelim ne olur"

Diye yalvardı, görmezden geldim önce

Sonra baktım, "Sonsuza dek genç"

Diye şarkı mırıldanıyor, kendi kendine

Döndüm, gülümsedim, bir kahve koydum

İkimize...

503

Bırakmak ve Tutmak üzerine:

Ne fazla sıkı tutana tahammülümüz var,

Ne hepten gevşek bırakana...

En eski dostum, bırakamıyor bir türlü,

Bir zamanlar onu tuttuğuna çok inandığı birini-

Bense fazlaca sevinebiliyorum son günlerde,

Bir zamanlar beni çok gevşek bırakan birinin

Yavaş yavaş ucumdan tuttuğunu gördükçe...

502

Vizon süet ile siyah deri garni diz altı çizmeler- 1 çift, 39 numara.

İris özlü nemlendirici yüz kremi ile huş ağacı masaj yağı- 30 ml., 100 ml.

Güzellik, iç kıpırtısı, mide kelebekleri- 25 yaş, 1000000000 kahkaha

501

(06 KASIM CUMARTESİ)

Sisli Gecede Öpüşme:

Yanıma geldi,

"N'apıyorsun burada?" diye sordu, kanepeye kıvrılmış yatıyordum ceketimi üzerime çekip.

"Uyuyamadım buraya geldim..." dedim, üşümüştüm.

"Sana battaniye getireyim mi?" diye sordu ilk, sessiz cevabımdan sonra "Seni yatağa taşıyayım mı?" diye önerdi, benden çekingen bir "Böyle iyiyim..."duyunca üzerime battaniye getirdi.

Bir kaç dakika öylece yattım, bomboş, gözlerim açık.

Sonra geldi, elini uzattı, hiç düşünmeden tuttum, kalktım, "İstanbul nerede?" diye sordum, sisler arasından görünen bir iki çatıyı göstererek, "Kaybolmuş!"

Beni olduğum gibi kucaklayıp yatak odasına taşıdı, yatırdı, "Ben seni hep odalardan mı toplayacağım?" diye kızdı. "Hep değil..." dedim savunma olarak.

"Öp beni" diye istedi, "İstiyorsan, öp beni..."

Öpüştük

...

500

(05 KASIM CUMA)

DECIDED TO GIVE IT A TRY!*

*Hayatı bir denemeye karar verdiğim gün...

499

Sabah Mantrası:

Hiç kimseyi sevmeye mecbur değilim

ben kendimi zorlamadıkça

Hiç bir şeyi anlamaya mecbur değilim

ben kendimi zorlamadıkça

Hiç kimseye söz vermek mecburiyetinde değilim

ben kendimi zorlamadıkça

Hiç bir yere ait olmak mecburiyetinde değilim

ben kendimi zorlamadıkça

Hiç bir şeyden korkmak mecburiyetinde değilim

ben kendimi zorlamadıkça

Hiç kimseye kırılmak mecburiyetinde değilim

ben kendimi zorlamadıkça

Hiç bir şeye öfkelenmek mecburiyetinde değilim

ben kendimi zorlamadıkça

Hiç bir şeyden endişelenmek mecburiyetinde değilim

ben kendimi zorlamadıkça

Hiç bir şeyden şüphe etmek mecburiyetinde değilim

ben kendimi zorlamadıkça

...

...

...

hepsinden özgürüm ben aslında....!

498

(03 KASIM ÇARŞAMBA)

Benim sorumluluğumu almayan biri, beni sevebilir mi?

Sorumluluksuz ilişkiler peşinde koşan biri, bana değer verebilir mi?

497

(02 KASIM SALI)

Geç gelen adalet, adalet değildir de

Geç gelen cevap, cevap mıdır?

???...

496

(1 KASIM PAZARTESİ)

495

(31 EKİM PAZAR)

Üşüten Gece:

Sahilde yazdan kalma bir günü geçirelim diye,

Kışın göbeğinde soğukta kaldık, hep birlikte

Üstündekileri çıkarıp bana giydirdi bir çocuk,

Yürüdü benle hızlı hızlı ısınalım diye, sonra

Çadır yapıp ceketi altına sakladı beni,

Koynunda yatırdı, sardı sarmaladı, başımı kapadı

Boynuma bir şey sardı, eldivenlerini giydirdi

Bir ara tuttu kaldırdı sırtlayıp döndürdü beni

Birden ayaklarımdan tutup baş aşağı kaldırdı sonra

Silkeledi, güldürdü, bağırttı, başımı döndürdü

"Yaptığımın tuhaf olduğunu biliyorum" dediğimde

"Belki de ısınmaya ihtiyacın vardır" diye cevapladı,

"Belki üşümüşsündür..."

Üşümüştüm, çok üşümüştüm korkudan

Tir tir titremekteydim umutsuzluktan

Bir arkadaşım öfkeden üşümüştü, yalnızlık korkusundan

Hayal kırıklığından titriyordu, güçsüz erkeklerden bıktığından

Üşümüştük, çok üşümüştük, iyi geldi sarılmak...

494

(30 EKİM CUMARTESİ)

Uzaktakileri beklemek, gelip gelmeyeceklerini bilemeden...

Yakındakilere sarılmak, teselli olup olmayacaklarını bilmeden...

493

Süper-kız

Birlikte yattığımız birlikte kalktığımız birlikte yediğimiz birlikte içtiğimiz birlikte güldüğümüz, keyifli fakat içten içe huzursuzluktan kıvrandığım günler...

Leonard Cohen dün gece bana dumanların arasından dedi ki: "Kimin seni ne kadar hak ettiğini düşünüp durmanın bir faydası yok, küçüğüm, bütün bu kaygılar senin yarattığın bir ilüzyon, bilirim can sıkıntından bir şeyler yaratmayı pek seversin ama bilmezsin ki; zaman, her şeyi unutturur..."

Hatırlamak, benim süper-gücüm, diye düşündüm ama cevap vermedim, her süper-kahraman gibi benim de tek isteğim, yeteneğimden kurtulmak.

492

küçükken olmak istediklerinden

herhangi birini olabilmişsen büyüyünce

ancak o zaman sevebilirsin kendi çocukluğunu

iki liste yapmıştım ben küçükken kendime:

biri yapmak istediğim mesleklerin listesi,

diğeri çocuklarıma koymak istediğim isimlerin...

491

(27 EKİM ÇARŞAMBA)

Dans ve Hafiflik üzerine:

Kendimi seviyorum,

çünkü görmedim kimse

benim gibi, en tükendiği anlarda

dans eden bir yıldız doğurabilsin...

Kendime söz veriyorum,

eğer hafiflemiş değilse

benim gibi dans etmeyen adamlarla

oyalanmayıp yanından geçip gideceksin!

490

Hepiniz benim etime baktınız, hepinizin gözlerini şehvet bürümüştü

Tiksiniyorum hepinizden-beni tenden ibaret sandınız, bu sizi aptal yapar

Beni bedenim için sevmiş olmanız bedenimi kirli yapmaz, aksine

Zamana karşı eli yüzü düzgün zenci müzikleri dinliyorum, inat eder gibi

Sevgilisine Cadillac almayı vaad eden naif aşk adamları bunlar,

Sesleri sızlar gibi çıkıyor boğazlarından, yüzleri hep ağlar gibi bakıyor zaten

Hepinize karşı bu saf zenci adamları seviyorum ben, iç çekişlerini,

"Eğer bir gün değiştirirsen fikrini, beni arkanda bırakmak konusunda,

Tatlı sevgini getir, onu eve getir bana"* diyen içli seslerini dinliyorum...

*Percy Sledge'in "Bring it on home to me" adlı parçasından alıntıdır.

489

Kaçırdığım günleri

Telaş içinde geri alma,

Geri sarma çabası...

488

Rağmen:

Tüm hayal kırıklıklarına rağmen,

yürümeye devam edebilmek...

487

(23 EKİM CUMARTESİ)

İstiklal-Galata,-Emek Sineması üçgeninde kanlı bir gece cinayeti

Yabacı bir kadına sarılıp ağladım bu gece, İstiklal caddesinde, "Babamı kaybettim!" diye, "Ben onsuz napıcam şimdi??" diye sayıkladım ağlarken...

Sevdiğim birine bağırdım bu gece, Galata'da bir apartmanın merdivenlerinde, bağırmayım diye ağzımı tuttu, kırmızı rujum ellerine yüzüme bulaştı, kanayan içim gibi geldi bir an bana karanlıkta, kanım ikimize birden bulaştı...

Bir adam bana, "Sevgililerinden hangisi sana üzerinde senden bir iz taşımak istediğini söyledi??" diye sordu bu gece, Emek sineması yan duvarında, başımı geceye eğdim, cevapsız kaldı dudaklarım, öfkem sustu...

486

Kimileri

Kimileri var, beni bir türlü bırakamıyorlar,

Her gördüklerinde hala, çoktan kurumuş bir

Çeşmeye boşuna dayıyorlar ağızlarını, susamış

Cevaplarımla hiç tatmin olmayan sorularını

Boşuna saplıyorlar gözlerime, batmıyor bile

"Hey! Mutlu musun gerçekten?" diye

Kimileri beni bir türlü bırakmıyorlar,

Sadece vakit geçirmek istiyorlarmış, öyle diyorlar

Yalnızlığım delik deşik iğnelerinden, her gün

Boşuna çiçekler getiriyorlar bana, canım acıyor

Hiç yüzümü güldürmeyecek incilerini

Derinlerinden çıkarıyorlar bana, parlamıyor bile

Kimileriyse beni bir türlü tutamıyorlar,

Oysa hayatlarında benden başka neleri var??

Kimsesizler, yalnızlıktan ölesiye korkan çocuklar

Güvenilir olmak isteyen ama asla güvenemediğim

Aranmayı bekleyen fakat kendisi arayamayan

Değerli olduğumu söyleyen, yine de beni unutan

İşte böyle Rana, işte böyle...

485

(21 EKİM PERŞEMBE)

Bir şair, hafiften yaramaz, çokça çapkın

İsminden bir harfi bir bahiste kaybetmiş

Ne de olsa iki tane varmış y harfinden...

Bir yazar, işe yaramaz, pek de çılgın

Kitabından bir harf birden kaybolmuş

Nasıl olduysa artık hiç e harfi yokmuş!

Cemal Süreyya

Georges Perec'in Kayboluş'u

484

(20 EKİM ÇARŞAMBA)

İntikam, soğuk yenen bir yemektir.

Ve bence tatlıdır da, sona saklanması bundandır...

483

Sabah gergin bir fincan kahve

Ardından bir yabancıyla edilen

Uzun, muhabbetli kahvaltı

Sonrasında tam kahve-altı olsun diye

Birer Türk kahvesi eşliğinde

Milliyetçilik mevzuları...

482

Sabahın kör vakti tatlı bir elden yenen

Ekmeğe sürülmüş süzme yoğurt-şekerpancarı şurubu,

Sonra bitmeyen yollar, kalabalık arasında, yağmur altında

Sıkıntı, itiş kakış, isteksiz bir telaş ve sebepsiz gerginlik,

Ardından beklenmedik bir tanışma, okul kantininde

Karşılaşmak istemediklerinden kaçıp elinde bir kağıt bardak çayla

Pencere önüne sığınmış olan benle, eski zamandan fırlamış gibi

Biraz tuhaf ama kibar ve konuşkan bir yabancı arasında...

481

(17 EKİM PAZAR)

Duygusuz, donuk

Tembel, hımbıl

Doldurulmuş, törpülenmiş

İçi boşaltılmış, bomboş

Azınlıktan rahatsız, korkak

Bir şey istemekten aciz,

Bir şey olmaktan umutsuz

Tahammülsüz, düşüncesiz

Asker milletin evlatları bunlar

Tüyler ürpertici, iç karartıcı

Bir "Çoğunluk"a ait....

480

Benim yaşıma bastığında ona, hiç bir akademik ünvanı olmadığı halde, yalnız yazılarına dayanarak, Basel Üniversitesi'nde ders vermesi için fahri doktorası teslim edilmiş.

Ben ilkokulumun bahçesinde lastik oynardım, o çocukluk yıllarını Latince öğrenerek geçirmiş.

Orta okul dönemimi tamamen karanlığa gömmeyi tercih ederim hatırlamaktansa_O, antik Yunan ve Roma yazını ile orta okulda tanışmış, trajediyi hayatı aklayan bir nevi teselli olarak kavramayı, o yaşta düşünmüş olmalı...

O, 28 yaşında iken Wagner gibi adamların evine girip çıkmakta, "büyük adamlar"la dostluk etmekteydi, sohbetinin derinliği buna kafiydi. Yine 28inde Müziğin ruhundan trajedinin doğuşuna tanık oldu_sonradan "Bu kitabı ben yürüyerek yazmışım, oysa dans ederek yazılmalıydı." diyerek öz-eleştiri yapacaktı. Ben, acaba, 28ime geldiğimde, bu kitabı okuyabilecek miyim?...

479

(15 EKİM CUMA)

"Her ihtimal kasıtlı, her rastlantısal karşılaşma bir randevu, başa gelen her rezillik bir tövbe, her başarısızlık esrarengiz bir zafer, her ölüm bir intihardır." dedi bana bugün Schopenhauer hayranı eski bir Alman soykırım suçlusu.

478

Hangimiz masumuz?...

477

(13 EKİM ÇARŞAMBA)

Her seferinde çok özlemiş buluyorum kendimi-Sıcacık, uykulu bir ensenin kuytusunda saklanıp tatlı rüyalara dalmayı...

476

Bugün

Hayallerini cebine doldurmuş bir kız

Usta'sının elinden tuttu

Kışın gelişini kutlamak için yaptığı

Yeni kuklalarını canlandırma yolunda

İlk adımını attı...

475

(11 EKİM PAZARTESİ)

Yalnızca yapmak istediklerimi değil, yapmam gerekenleri de yapmayı ne zaman öğreneceğim? ne zaman büyüyeceğim? istediklerimin olmayabileceğini kabul ettiğimde mi?

...

...

474

Venüs'e Dua-10.10.10

Venüs geri gel!
Bize kaybettiğimiz aşkı getir, o hafif, ışıklı duyguları,
Kal biraz ve bizi iyileştir, Dolunay gibi güzelleştir,
Azalan coşkumuzu yenile ve taşır tutkumuzu dışarı-
Ki bakanların gözleri kamaşsın, yıldıza tutulsunlar
Venüs gel geri!
Gözlerimi açtığım andan beri beni bildim ben,
Ve gözlerimi açtığım andan itibaren şimdi-
Şüphe olmayacak içimde, kırıklarımı süpüreceğim
Başta biraz eksik, fakat yepyeni kalacağım kendime
Korkmayacağız artık sevmekten ve yaklaşmaktan,
Duraksama nedir bilmeyeceğiz bugünden itibaren!
Venüs, geri gel ve kal bizde!
Yüzün gibi bembeyaz olana dek içlerimiz, tertemiz
Bilmek gerekmez bazen inanmak için, kendiliğinden
Bilmediklerimize inandır bizi! Endişelerimizi yıka!
Birazdan gözlerini açtığında yeniye uyanacaksın-
Daha sıkı sarılacaksın bana çünkü inanacaksın
Hayatındaki yerimi en yükseğe taşıyacaksın,
Göreceksin ki ben eşsizim, kıymetliyim, sen de öyle
Birazdan gözlerini açacaksın ve gülümseyeceksin
Benimle paylaştığın hayatı daha bir seveceksin

473

Sen kolaysın da ben değil miyim_
Sana set çekmeye karar vermemle
Yine enseni öpücüklere boğmam
Arasında geçen süre kısacık oldu!

"Basit yaşayacaksın" diyor mavi gözlü,
"Basit bir öpücük yetecek sana" diyor,
"Kendin bile anlayabileceksin yazdıklarını,
Bakışların bile anlatabilecek kendini."*


Bu basitliğe ulaşmak epey zor olacak!


*Nazım Hikmet Ran'dan alıntıdır.

472

"Kendini yaratan insan" mı "kendini yok eden insan" mı daha erdemli, daha özgür sayılabilir?
İnsan yaşamın amacı mı, aracı mı? Aynı şekilde, yahut tam tersine, yaşam insanın amacı mı, aracı mı?...

Bunları sorguluyor "Adam" Şenel.
Macroantropos diyor kendine, insan prototoipi, bir model!
İnsanlığın özeti, bir mini-antropoloji, bir maket yalnızca!
Bir Pinokyo, bir kukla, bir Adem, ilk insan o.
Tüm yalnızlığı, doğayla kurduğu direkt ilişkileri, tüm sınıfsızlığı ve aidiyetsizliğiyle...

"Hoşça bak zatına kim zübde-i alemsin sen
Merdüm-i die-i ekvan olan ademsin sen"*




*Şeyh Galib'den alıntıdır.

471

Bugün tesadüfen, bana eskiden yazdıklarını buldum, kaybettiğimi sandığım mesajları okudum.

"Benden harika bir insan olduğunu duymanın sana ne kadar iyi geleceğini" okuduğumda nasıl gülümsediğimi hatırladım.
Beni yemeğe çağırdığında gelememiştim, midem bozuktu hiçbir şey yiyemiyordum, üstelik sen de dahil herkesten ne kadar beyaz ve kötü gözüktüğümü duymuştum. Buna sitemkar bir cevap verdikten sonra öğrenmiştim ki: "benim güzelliğimi hiçbir şey gölgeleyemezmiş"...

Sonra bana çilekli tatlı yaptığın gün, sahilde yedirmiştin. Ne lezzetli bir özür!

İlk mesajlarından biri; "samimiyet gösterisi" olarak doğum tarihin...

Bazen en ufacık bir şeyler duymanın heyecanı ölçüsüzce taşkın olabilirmiş...

470

(6 EKİM ÇARŞAMBA)

Birileri geldi kağıt yüzlere baktı
Birileri topuklarımı incelerken
Birileri ayak parmaklarımı süzdü
Birileri bana beni sorarken
Birileri ayakkabılarımı giydirip
Birileri de fotoğraflarımı çekti
Birileri ayakkabıları fetiş objesi
Görüyor olamama gülerken
Birileri beni lezbiyen sanmıştı!
Birileriyse beyaz gömlekleriyle
Gözüme pek hoş görünüyorlardı
Birilerine demek istedim ki:
"Keşke öyle olabilseydim-çünkü
Kadınlar çok daha güzel, daha akıllı
Her zaman daha derinlikli, daha katmanlı
Belki evet daha karmaşık ama yine de
İsterdim ama ne yazık ki hala
Erkeklerden hoşlanıyorum!"
Birileri inanır mıydı bana acaba?

469

Hazırlıkla geçen bir gün. Yazacak pek bir şey yok.

468

Kaotik

467

Yaşanmayan bir ayrılığın hikayesi:

Çok korkmuş,
"Senden alacaklarım var" dediğimde.
Ne alabilir diye düşünmüş
İçi sızlayarak kendi kendine.
"Geceliğini alabilirdin, diş fırçanı,
Limon yağını alabilirdin benim o deyip,
Ama defterleri almandan çok korktum,
Vermezdim zaten." dedi yatakta.
Güldüm, aklıma gelmişti aslında,
"Gelip sana aldığım bardak altlarını
Yere fırlatır kırarım, sonra sana
Yaptığım T-shirtü keser parçalarım,
Defterleri de sayfa sayfa yırtıp
İşte şimdi sende benden hiçbir iz kalmadı!
Diye bağırıp kapıyı çarpıp çıkarım,
Diye düşünmüştüm." dedim, "Ama olmadı."

Olmadı.
Sarıldım bunun yerine, baktım
Tanıdık kokuyordu, sevdim
Söylediklerini asla unutmayacağımı
Affedemeyeceğimi bilyordum, yine de
Bırakıp gitmek istemedim, aslında
Üzmek de istememiştim onu hiç...

466

"Umrumda değil umrumda değil umrumda değil-
Yaşlandıysam, eskidiysem!
Umursamıyorum umursamıyorum umursamıyorum-
Hiç aklım yoksa!
Kaç git kaç git kaç git kaç git kaç git kaç git-
Uzaklaş evinden!
Korkuyorum korkuyorum korkuyorum korkuyorum-
Bir hayaletten!"*

Diye bağırıyordu hastalıklı genç adam, sesi radyo paraziti gibiydi.

Korktuğum hayaletleri düşledim, beni yıllardır takip eden.
Uzaklaşmak için evimden, nasıl kaçıp ona gittiğimi hatırladım.

"Evet sen, vazgeçmelisin her şeyden-
Kontrol edemediğin...
Ailenle başlar bu ve çok geçmeden
Gelir ruhuna...
Kendini kutsal hissetmediğinde
Günah işlediğini söyler yalnızlığın..."**

Diye mırıldanıyordu yaşlı adam, gülümseyerek, radyo tiyatrosu sesiyle.
Kutsal hissetmediğimi fark ettim, bırakmanın tutmaktan daha zor olduğunu...
Vazgeçmenin, her şeyden, sonunda kendin olan şeyden, "son" olduğunu...


*Nirvana'nın Breed şarkısından çeviridir.
**Leonard Cohen'in Sisters of mercy şarkısından çeviridir.

465

Bazen hayat fazlasıyla tatsız...

Ve ben insanların yüzlerine gülmektense,
Yüzlerine tükürmeyi tercih ederim!

464

(30 EYLÜL PERŞEMBE)

Merter'in herkesin bana baktığı dolambaçlı pis sokaklarında, hayatımın aşkı olacak bir ayakkabı ustası ile tanışma...

463

"Havludan saçın çıktı." dedi, buruk.

"Hangi havludan?" Anlamsız bir soruydu, geçiştirmek için, özlediğimi anlamasın diye.
"Banyo havlusundan mı?" derken saçlarımı ellerimle taramaya başladım.

"Boşuna tarama" dedi, gülümseyerek, "Burada dökülmez."

"Evet dökülmediler zaten"diye cevapladım, "Aslında sende saçımı da yıkamıyorum ama..."
"...Nedense dökülmek için hep senin yatak odanı seçen saçlarım..." yazdığım aklıma geldi.
Özlediğimi gizleyebildim mi-ondan, kendimden?

"Benle sadece sevişmek için görüştüğünü düşündüm." dedi.

Aklım almadı bunu bir türlü, bilmiyor mu bu adam; ona kimselere açamadıklarımı itiraf ettiğimi? Ona bazı geceler, saklanmak ister gibi gittiğimi görmüyor mu, evindeyken kendimi kendi evimden daha fazla evimde hissettiğimi?...
Başımı salladım, kabul etmeyerek.

"O gün otobüste, elimi tutarken 'Kimse yok hayatımda güvenebileceğim' demiştin ya- 'Ben varım' demek istedim o an, ama söyleyemedim çünkü söylesem bana inanmazdın, elimi tutarak yanımda oturan ve hiçbir şeye inanmadığını her fırsatta dile getiren bir kadına bunu söylememin anlamı olmaz diye düşündüm, içimden 'Ben varım!' demek istedim defalarca ama diyemedim, sen zaten kararını vermiştin, bana da güvenmiyordun."

"Sürekli olarak, bana verebileceklerinin esasında bundan fazlası olduğunu, fakat içinde bulunduğun dönem sebebiyle veremediğini tekrarladın. Bana verdiğinle yetinmeyeceğimi düşündün hep, oysa şimdiye dek bana yetiyordu. Ama senden sürekli benim sana verdiğim değerin altında ezildiğini duyduğum için, adeta ikna ettin beni. Bana aynı değeri vermediğine inandırdın, herhalde benim aldığımı sandığım kadarını vermiyordu bana bu adam gerçekte, diye düşünmeye başladım."

"Seni ikna etmeye çalışmadım!" diye isyan etti. "Gerçekten senin için düzgün giden ilişkimizi bu sana yetememe korkusuyla berbat ettiysem, ben ilişki yürütebilen biri değilim demek ki."

"Osmanlı padişahları misali..." diyerek güldüm. "Delirmekten fazlasıyla kortuğu için sonunda deliren Osmanlı padişahları gibi..."

Şimdi ne olacak peki? Bundan sonra eskisi gibi açabilecek miyim sana kendimi?

462

(28 EYLÜL SALI)

Dün Gece Rüyamda Ne Gördüm:

Ukala bir tiyatrocuyla flörtöz sohbetler,
Sevimli bir barmenden dondurmalı kokteyller,
Almanya'da geçmiş çocukluk yıllarına dair anılar,
Biraz artık çoktan keybedilmiş kaybedilmiş umutlar,
Bir parça konservatuar, Fransa hayalleri,
Kahkahalar attıran bir "yanlış eve girme" hikayesi,
Gecenin ilerleyen saatlerinde sarhoş felsefesi,
_Neyin normal neyin anormal olduğuna dair_
Aniden Akrep olduğunun tahmin edilmesi
Üstelik de yükselenimin Kova olduğuna kadar!
"İstiklal'i turlayan adam"ın önyargılarından bir seçki,
Bolca ayakkabılar, çantalar, topuklar, adımlar...

461

Hep senle aynı dönemlerde aynı hezeyanların kıskacına düşmüş, aynı rahatsız edici hislere kapılmış oluyoruz, farkında mısın? Aynı zaman dilimlerinde, aynı kişilere aynı duyguları besliyor olduğumuzu fark ediyoruz, uzaklaşmak ya da yakınlaşmak gibi... Aynı tanışmalar bizde hep aynı izlenimleri bırakıyor ve aynı tecrübeler üzerimizde aynı izleri bırakıyor.

Sanırım bizi ikiz yapan da bu.
:)

460

(26 EYLÜL PAZAR)

Bir karşılaştırma:

Hala beni merak eden eski bir sevgili,
"Kendine daha iyi bak." dedi bana dün,
"Seni bitkin gördüm..." Endişelenmişti.
Endişesi buruk bir gülümseme bıraktı bende.

Hala beni tanrıça gören eski bir uşak,
"Ne kadar güzel bir yüzün var senin." dedi,
"Tapınılır ancak sana..." Heyecanlanmıştı.
Heyecanı ürpertici bir arzu bıraktı tenimde.

459

(25 EYLÜL CUMARTESİ) Yabancı bir yatakta kendiminken daha evimde hissederek uyanış; mutlu bir kuytu...

458

(24 EYLÜL CUMA)

Cihangir'de şaraplı bir doğumgünü toplaşması...

457

Okulum beni yeniden kucakladı,
Rıhtımda bir bardak kağıttan çay
Elimde incecik rüzgar-sigara,
Kulağımda müzik, dudağımda dans
Tüm kargaşanın ortasında, yalnızım
Etrafımda gülüşmeler, bağırışlar
Dertleşenler, konuşanlar, bakışanlar
Okulum beni bir kez daha selamlıyor-
Evime hoş geldim...

456

Lavanta kokulu ayaklarımla yürüyorum yine de
Yarım bardak şaraptan korkutulmuşların arasında
Sanatçı deyince ayyaş, basit sananların inadına
Yasemin gülüşleri ve leylak kokuları saçarak yürüyorum...

455

Geçen Gece'nin Geçmeyen İzleri:

Uykudan uyandım, hala rüyada gibi
Kalktım yan odaya gittim, parmak ucunda
Masaya oturdum, kendi masammış gibi
Aldım kalemi elime, beyaz kağıda
Yazmaya başladım, büyülenmişim gibi
Duydum içerden nefesini, derin uykuda
Yabancı dudaklar, uzak öpüşler gibi

Kolların yalancı, tuzak, sarılmış bana
Göğsüne yatmışım, saklanıp ağlar gibi
Uykudan uyandım, hala rüyada gibi
Kaçmak istedim yanından, yalnızlığıma
Kalktım yataktan, sıcağını terk eder gibi
Varamadım sessizliğe, ıssız kuytuda
Döndüm geri yattım, evimdeymişim gibi

454

Sabahlarımızın tatlı rutini; ekmeğime süzme yoğurt sürüp üzerine şekerkamışı şurubu dökmen ve bana ellerinle yedirmen...

Sabahlarımızın sancılı sanrıları; birkaç fincan kahve bulaşığında kırık dökük hayatımızı görüp sabah olsun istemememiz...

453

(19 EYLÜL PAZAR)

Yatağımdan istediklerim...

Yatakta yabancı gibi kaldığım gecelerden nefret ediyorum
Yatağımı sevmek istiyorum, o da beni sevsin, sarsın
Beyaz çarşafların içine çeksin, düşündürmesin beni
Kaygılanmama fırsat vermesin, uykumun kaçmasına
Yatağımı sahipleneyim, benim olsun, ben de onun olayım
Yatağımda bir yabancı olmasın, yalnızlığımı özlemeyeyim
Geceleri sinirle yastığımı başıma bastırarak geçirmeyeyim
Sabahlara karşı kalkıp kanepeye gitmeyeyim
Kokusuyla büyülesin istiyorum,hiç çıkmak istemeyeyim
Yatağımda bir yabancı gibi kalmaktan nefret ediyorum!
"Benim burada ne işim var?" diye sormaktan yoruldum
Artık yattığımda evimde olacağım bir yatak istiyorum...

452

Çok şık bir kahvaltı davetine katıldım...

451

kendibaşıma yapabilirsem kendimle gurur duyacağım

450

(16 EYLÜL PERŞEMBE)

Moda sokaktaydı bugün...

449

(15 EYLÜL ÇARŞAMBA)

Modern Minotauros Masalı:

Ensemde boğa nefesini duydum,
Başımı döndürdü, tüylerim ürperdi
Saç tellerim burnuna değiyordu
Arkama yaslandıkça içini çekiyordu.
Döndüm, boynuzlarından tutup
Alnını alnıma dayadım,
Gözlerimi yumdum, yüzümü yaladı
Bana Ariadne diyordu, yalnızdık
Geceydi, geceden başka örtüm yoktu
Yalnız bir parça kırmızı kumaş...
Kimbilir, belki oydu, boğayı hırsla,
Şehvetle üzerime saldırtan...

448

(14 EYLÜL SALI)

İstanbul'un başına son 100 yılda gelenleri
Görüp düşünebilmek için bu akşam
İstanbul'un bir ucundan öbür ucuna
Trafikte takılarak, tünellerden geçerek
Dolmuştan vapura, taksiden servise
Atlaya zıplaya saatlerce yol aldık...

447

(13 EYLÜL PAZARTESİ)

Yerle bir olan zavallı adamın hikayesi:

Erkek: "Dansa tek bir şartla giderim senle."

Kadın: "Sen bana nasıl şart koşuyorsun??"

Erkek:"Lafın gelişi... Köln'de bana hep yaptığını anımsa. "

Kadın:"Dansı üzerinde mi yapacağım?"

Erkek:"Elbette. Ben bir köşede, ürkekçe izlerken seni, birden beni tutup önüne bir halı gibi serivereceksin. Sonra da üzerimde keyifle, kahkahalarla dans edeceksin."

Kadın:"Boş bir alan lazım bize o halde, fazla kalabalık olmayan bir pist..."

Erkek:"Ve bana diyeceksin ki: 'Beni hep böyle bir köşede, sessizce, çekinkence izleyeceğini mi sanmıştın, bre şapşal? Öyle bir kenarda aval aval bana bakarsan, işte sonunda başına gelecek olan bu olur! İşte sen beni bir kenardan izlemeyi bile başaramayacak kadar acizsin karşımda. Böyle seni bir kulağından tutup altıma paspas gibi serince, itiraz bile edemiyorsun.'"

Kadın:"İtiraz edemezsin eminim. İtiraz edebilecek tek erkek var mı acaba? Of çok iç kararatıcı!!"

Erkek:"Sonra, şaşkınlık, hayranlık ve korku dolu gözlerime yukarıdan gülerekten gözümün yaşına bile bakmaksızın, "ölümcül dansına" başlayacaksın... Sonra, beni unutacaksın hatta! Az evvel ayaklarının altına serilen beni unutup, benim "zemin" olduğumu sanmaya başlayacaksın. "

Kadın:"Yerle bir oluyorsun yani..."

Erkek:"O laf tam da bu durumu anlatıyor."

446

(12 EYLÜL PAZAR)

Huzursuz Sayıklamalar:

Bir şey yapmalı. Ne yapmalı?

Bir şey yapmalı. Büyük bir şey. Ama ne?

Bir şey bulmalı. Önceden bulunmamış bir şey. Ne?

Bir şey yapmalı...Bir şey yapmalı...

445

Ben yapmazsam kim yapacak?

Ben yapamazsam kim yapabilir?

Yapanların benden ne fazlası var?

Yapamayanlar gibi miyim ben, onlardan biri miyim, benziyor muyum kaybedenlere??

İçimden bir ses, sen sensin, sen yapabilenlerdensin, diyor.

444

(10 EYLÜL CUMA)

geceyarısı güzellik sohbeti:

"Güzel olduğunu duymaya ihtiyacın yok sanıyordum." dedi, "Sen, güzel olduğunu kendin de biliyorsun, söylüyorsun ve bunu öyle güzel taşıyorsun ki-bu bağımsızlığını... Kimseden güzel olduğunu duymayı bekleyeceğini düşünmemiştim. İnsanlar hep birilerinden ne kadar güzel olduklarını duymak isterler, ne kadar akıllı olduklarını, sevildiklerini-çünkü emin değillerdir kendilerinden. Senin diğerlerinden farklı olduğunu biliyordum hep."

Dinledim, düşündüm kendi kendime: "Güçlü olmam senin tarafından beğenilmeyi istemeyeceğim anlamına gelmiyor ki! ben kendimi beğeniyorum evet, her gün belki 10 kişiden duyuyorum ne kadar güzel gözüktüğümü, ama bir kısmı hoşuma gitse de bazılarından duymak beni iğrendiriyor. O adam beni güzel bulduğuna göre, çirkin olmalıyım ben diyorum, imkansız çünkü onun beni beğenmesi bana göre. Senden duymak hoş olurdu diye düşündüm, Herkesi kolaylıkla beğenebilen, "güzellik"i çok bol etrafına dağıtan biri olarak beni neden hiç güzel bulduğunu söylemedin merak ettim sadece, bir kere bile söylediğini hatırlamıyorum çünkü, beni cidden güzel buluyor musun?..."

"Sana bir kere bile güzel gözüktüğünü söylemedim mi?! Peki bu akşam bana geldiğinde sana ilk söylediğim 'saçların güzel olmuş,yakışmış' neydi?...Ya da 'Bu yanık ten sana yakışıyor, güzel oldun" ?? Herkesi kolayca güzel bulan biri değilim ki ben, kimseye güzel olduğunu söylemiyorum. Şimdi bu saatten sonra sana ne zaman iltifat etsem, sen bunları söylediğin için yaptığımı düşünmeyecek misin? Samimi olduğuma inanacak mısın?"

"Sen bunları söylediğinde beni güzel bulmuş olmuyorsun ki-saçımı beğeniyorsun, yanık ten rengini güzel buluyorsun sadece."

"Peki o saç ve ten kime ait? Ah Rana! Seni güzel bulmuyorum! rahatladın mı, mutlu musun??"

"Hayır değilim."

443

Yeni-siyah:Siyah-beyaz!

Karşıtı var olmadan tanımlanabilecek tek şey düşleyemiyorum!

Bu kış, daha siyah hissetmek için araya biraz beyaz katacağım...

442

Siyah istiyorum

Daha siyah

Coco'nun asil siyahını

Belki arada biraz beyaz

Sonra yine siyah

Simsiyah...

441

(07 EYLÜL SALI)

Her şey istediğim gibi olmuyor bazen..

Bazen her şey istediğim gibi olmuyor..

İstediğim gibi olmuyor bazen her şey..

Olmuyor bazen her şey istediğim gibi!

440

Altıma bir pantolon çekip,

Ayaklarıma bir çift spor ayakkabı geçirip

Tünel'de bardak bardak çay içerek

Kafam hafif dumanlı, biraz aşık

Bütün gün kitap okumayı özlemişim...

"When the world seems to shine like you've had too much wine-

That's amore!"

439

En çok Eylül'de gezerim İstanbul'u

En fena Eylül rüzgarı sızlatır burnumu

En hüzünlü şiirleri hep Eylül'de yazarım

En içten şükürleri Eylül sabahları ederim

En hüzünlü öpücükleri Eylül'de kondururum

En hıçkırıklı Eylül'ün 13'ünde ağlarım

En endişeli, en efkarlı, en inançsız Eylül'de olurum

En keyifli, en bırakmış, en boşvermiş ya da

Güz benim mevsimim, ben kül çocuğuyum

438

(04 EYLÜL CUMARTESİ)

Uykulu bir uçak yolculuğunda rüya kokuları:

Uykulu başın geriye düşüyor, gözlerini kapıyorsun

Ben, gözlerimi kapamadan rüyalara dalıyorum

Rüyamda kuma taşlarla bir şey çiziyorum

Taşlarda saklı incecik ağaçlar var, rengarenk

Kimse fark etmiyor bizden başka, geçiyorlar

Uykunun arasında öpüyorum, gülümsüyorsun

Ben uyanığım güya, ama hayal alemindeyim

Kuma dalgalarla okunmayan bir şey yazıyorum

Dantel gibi örtülmüşler köpük köpük, kıyıya

Kızarmış sırtın biraz güneş, biraz deniz kokuyor

Uykuda elini tutuyorum, düşler görüyorsun

Ben rüyamda karanlıkta kötü adamlardan kaçıyorum

Boynunun kuytusuna saklanıyorum, sıcacık, mis gibi

Kumlara karışıp ufalanıyorum, görünmez oluyorum

Parmaklarını kokluyorum, limon yeşiline kesiyorlar

Uykunu açmadan okşuyorum enseni, kımıldıyorsun

Ben dere boyunca yürüyorum, gerçekle düş arası

Kuma ayak izlerimi bırakıyorum, hemen siliniyorlar

Tek dokunuşunla sessizleşiyorum, koynunda küçülüyorum

Tenim volkanik lav akıtan yanık öpücükler kokuyor

437

(03 EYLÜL CUMA)

Olgunluk: İnsanlardan verebilecekleri kadarını almayı kabul etmek, senin istediğin bu kadarı olmasa bile...

436

(02 EYLÜL PERŞEMBE)

Güvende olduğumu hissetmek için
Sıkıştığımda, yalnız başıma eve yürürken geceleyin,
Korktuğumda, birini istediğimde yanımda,
Gebelik testi almaya eczaneye giderken...
Hala seni arıyorum.
Sen yoksan, yüzüğün var, onu takıyorum.

Diğerleri hiçbir şeyim.
Öyle özledim ki güvende olmayı, öyle özledim ki!

Bana zalimsin diyorlar, ben sadece kendimi koruyorum.
Neden ağladığımı soruyorlar, gecelerin sabahlarında
Issızlığımı anlamıyorlar, çocuğum sanıyorlar daha
Kaprisliyim, çözülmezim, kendimi beğenmişim
Oysa buz duvarım, tabutumdur.
Buzumu kıracak biri çıkacak mı hiç?

En sert ve en şeffaf şeyler gibi fazlaca kırılganım;
Cam gibi, buz gibi, elmas gibi
Tüm bekleyenler gibi toprak altındayım;
Tohum gibi, ölü gibi, Yesevi gibi

Neyin yasını tutuyorum
Denize batan Güneş'in mi
Yarın sabah yeniden doğmaktan bıkmayacak Güneş'in mi?

Her şey, her şey anlamını yitiriyor,
Elimde hiçbir şey kalmadı.

435

(01 EYLÜL ÇARŞAMBA)

Kehanet:

Çok önceden kendimden korkarak sezdiğim
Trajik kehanet şimdi gerçekleşti;
-Kaçınılmaz kaderleri olan delirmekten
Ölesiye korktuklarından sonunda deliren
Hepimizin güldüğü Osmanlı padişahları gibi-
Bile bile yaşadım bunca sene, bugünün yasını
Geçmiş mutlu günlerde peşin peşin tutarak
Ve bana sarılan kollar arasında bile,
Çok öksüz hissediyorum şimdi kendimi
Terk edilmiş, her yerim ayrı yasta,
Tüm çocuklarım ölmüş, göbek deliğimde
Dudaklarım, ellerim, memelerim,
Hepsi unutulmuş....

434

(31 AĞUSTOS SALI)

Dersimiz: mitoloji
Konularımız: 1. Panik atak hastalığına ismini veren tanrı kırlarda koştururken insanları nasıl paniğe uğratırdı?

2. Güzeller güzeli Afrodit, çirkin demirci kocası Hephaistos'u savaş tanrısı güçlü ve huysuz Ares ile aldatırken nasıl görünmez demir ağlara yakalandı?

3. Girit kralı Minos'un kızı Ariadne, boğa başlı canavar Minotauros'un hapsedildiği labirentten sağ sağlim kurtulabilmesi için yakışıklı denizci Theseus'a verdiği bir yumak kırmızı iplikle nasıl "ipucu"nu vermiş oldu?

4. Kadın nasıl erkeğin cezası olarak yaratıldı ve Pandora'nın kutusunu açınca neler çıktı?

Öğrencilerim başarılıydı...

433

(30 AĞUSTOS PAZARTESİ)

Koşturmacalı bir gündü, fazla bir şey kalmamış hatırımda...

432

ranaoztok.blogspot.com

431

Çapkınlık gecesi...

430

(27 AĞUSTOS CUMA)

Galata'da dolanmak...

429

SİMAY

SİM-AY

YA-SİM

MİS-AY

AY-SİM

SİYAM

YAS-İM

İM-SAY

428

(25 AĞUSTOS ÇARŞAMBA)

Aralanmak için usulca

Öpmemi bekleyen dudaklarını

Rüyalar aleminde gezmeye götürdüm

Uykuya dalmak için sessizce

Sarılmamı bekleyen kocaman sırtını

Dişlerim arasında defalarca öldürdüm

Dökülmek için neden bilmem hep senin

Yatak odanı seçen ıslak gece saçlarımı

Limon kokusu yayıla yayıla taradın

Güzelleşmek için uslu kızlar gibi

Seni bekleyen leğen kemiği çıkıntılarımı

Dilinle bıraktığın izle, çoktan işaretledin

Sana sarılıp uyuyabildiğim geceleri

Ne kadar özlemişim...

427

(24 AĞUSTOS SALI)

Hasat Dolunay'ının, bir zamanlar (kimbilir belki hala) kızılderili çiftçilerin ekini biçmeye başlamak için yükselmesini bekledikleri bu senenin en parlak ve Ağustos'un son Dolunay'ının gözettiği iki kız, Gece'nin kara gözlerine birlikte ilk kez bakmanın keyfini yaşadılar...

426

Bugün birdenbire tatile çıkmaya karar verdim!

Burada bırakacaklarım: Her günkü rutin gelecek endişesi, varoluşsal köksüzlük ve inaçsızlık hisleri, unutmaktan duyulan kaybetme korkusu, aklımda askıda kalanlar, içime çakılı çivilerin kanlı paslı yaraları, şehrin gri puslu gürültüsü, laptop'ım ve cep telefonu şarjım...

Yanıma alacaklarım: Kaynağı tükenmeyen varoluşsal neşe, en güçlü silahım şımarık kahkahalarım, günışığı bakışlarım, affedebilme gücü ile unutma yeteneği, deniz gibi açılma ve hava gibi genişleme arzusu, bir defter ile kalem, fotoğraf makinem ve deniz gözlüğüm...

425

Bilmiyorum, kırıklarımı yeniden yapıştırmak için

Yeterli sabrın var mı,

Var mı öyle bir niyetin-yoksa yerden toplamadan

Çekip gidecek misin?

Yapıştırmayı denesen diyelim-tutacak mı?

Artık eskisinden kırılgan olacak o yanım,

Daha hassas olacak mısın, bilmiyorum hiç

Yoksa bunalıp vazgeçmeyi mi seçeceksin?

Her yeni hayal kırıklığında yıkılıyorum

Ve bir kez daha soruyorum kendime;

"Daha ne kadar arayacağım seni kapı kapı,

Sokak sokak?..."

Aslında her yüzde aradığım sensin baba,

Biliyorum.

424

(21 AĞUSTOS CUMARTESİ)

Cihangir'in kargacık burgacık

Arnavut kaldırımı sokaklarında

Pabuçlarımı eskittiğim,

Topuklarımı kırdığım ve

Beklenmedik karşılaşmalara gülümsediğim

Yorgun ama keyifli bir akşamüstü...

423

(20 AĞUSTOS CUMA)

Nefret ediyorum!

Sürekli aynı duruma düşmekten-kendi duygularımı sorgulamaktan

Nefret ediyorum!

Her seferinde hala yine biraz daha kırılmaktan-onarılmamaktan

Nefret ediyorum!

Bilmemekten, anlayamamaktan, güvenememekten, inanamamaktan

Nefret ediyorum!

Benle çocukmuşum gibi konuşmandan-aptal yerine konulmaktan

O her zamanki olgun ukala tavrınla bana gülümseyerek

"Sen mutluluğa dayanamıyorsun, bozmaya uğraşıyorsun..."

Teşhisini koyup bir de üstüne üstlük her zamanki bilmişliğinle

"Bence otur düşün ve bu ilişkiden ne beklediğini bul."

Diye öğütlediğinde senden nefret ediyorum!

422

"Gülen gözlerinin ardındaki
Melankoliyi seviyorum" diyorsun,
Bana yakışıyormuş.
"Biri gelip de onu
Senden alsa, bilmiyorum
İyi mi eder kötü mü"
...
"Gülen maskemin ardına itinayla gizlediğim ve
Bana hep çok yakışan melankolimle bırak beni"
Diyorum,
Bırakmıyorsun.

421

(18 AĞUSTOS ÇARŞAMBA)

Bugün bir kağıt top için ağladı çocuklar,
Kağıttan top kadar değersiz neler neler için
Kendim de bir zamanlar nasıl da ağlamıştım,
Hatırladım.

420

(17 AĞUSTOS SALI)

Sadece müzik ve dansla,
Kendimden özgürleşebiliyorum...

419

Yine Güneş'e

Teslim oldum,

Isıtsın,

Işıkla yıkasın diye

İçimi.

418

(15 AĞUSTOS PAZAR)

Dudaklarının altına gizlenmiş

Bir parmak ucu kadar küçük

Sakalların yoğun çıktığı ve

Sanırım sadece benim keşfettiğim

O gizemli bölgeden ısırdığımda;

Acıyı, teker teker önce

Alt dudağını emerek, sonra

Üst dudağını büzerek ve

Çeneni sıkarak orada hapsedip

Elmacık kemiklerine aktarmanı,

Sonunda yavaş nefesinle

Dışarı vermeni, usulca

Büyük bir keyifle izledim.

417

(14 AĞUSTOS CUMARTESİ)

Postmodern Güvenlik:

Uzaktan kumandanın sağ alt köşesinde bulunan, üzerinde telefon simgesi taşıyan tuşa 5 saniye boyunca basılı tutmanız yeterli_ güvenlik sistemimize yardım talebiniz anında iletilecek ve saniyeler içinde polis, ambulans yahut itfaiye hizmeti kapınız önünde olacaktır. Bu saniyeler içinde evinizde saklanmakta olan psikopat bir katil tarafından bıçaklanabilir, yangının büyümesini engelleyemeyerek dumandan boğulabilir veya çatır çatır yanabilir, belki de kalp krizi geçirerek ağrılı kasılmalarla ölebilirsiniz. Bu olsa olsa, kaderdir.

416

(13 AĞUSTOS CUMA)

Ancak ve ancak

Dans edebilen bir tanrıya inanabilirdim,

Ayrıca;

Tüm yapıp ettiklerimiz, neşemiz,

Dans değilse nedir?

Ben dans etmezsem, tanrım dans etmezse,

Başka kim_söylesenize-

Dans edebilir?

Böyle söyledim, dün gece dans ederken ayakkabımın altına giren cam kırıklarını ayıklayan tatlı çocuğa...

415

Bir süredir tenimde vücut parçaları biriktiriyorum:

Elimde ısırılmış koca bir sırt,

Sakalları uzamış öpülesi çene kenarları,

Pantolondan hafifçe taşan pürüzsüz bir bel,

Ve şaplak atılası kalın, kızarmış bir ense var...

414

Bu gece

Gelip ona hazırladığım yemeklerden yesin,

Sonra beni öpe öpe uyutsun diye

Hiç gelmeyecek bir adamı

Saatlerce bekledim...

413

(10 AĞUSTOS SALI)

Teselliyle fısıldananlara asla-

Ancak tutkuyla haykırılanlara inanırım!

412

Yaşadığımız her şey, hayatımızın tümü

Aslında bir rüya içinde rüyadan başka

Nedir ki?

Bir kadını dinledim, kalbine çiviler çakılıymış-kerpetenle çeksen deliği kanayacak-

"İnanmadığım halde yaşayarak, devam ederek,hayatı aşağılıyorum ben.

İlişkileri, aşkın kendisini, insanların birbirlerine verdikleri boş sözleri...

Değer verilen her şeyi yıkıyorum böylece, hepsinden arınarak

Şeylerin öz değerlerine ulaşmak, onlara yeniden değer-vermek istiyorum_

Ancak böylelikle inanabilirim belki, ama sen bunu anlamazsın herhalde."

diyordu.

411

"Tek söylemek istediğim;

Aslında bizi umursamıyorlar!"*

Son derece çekici ve umursamaz bakışlı Doktor:_"Ben, ölüm esnasında bazı insanların gördükleri o beyaz ışığın aslında beyin kapanırken ortaya çıkan bir takım kimyasal reaksiyonlar olduğunu düşünüyorum."

Birileri:_"Bunu düşünmek sizi rahatlatıyor mu? Hayatın bundan ibaret olduğuna inanmayı mı seçiyorsunuz?"

Cool Doktor:_"Hayatın bir testten ibaret olmadığına inanmak beni rahatlatıyor."

"Cennet ve cehennem gibi son derece ilkel, zekamıza hakaret niteliğindeki bir öte-dünya fikri ne kadar dayanılmazsa, hayatımız boyunca ördüğümüz duvarın bir gün aniden yıkılıp toza dumana karışması ve geriye bizden hiç bir şey kalmaması fikri de bir o kadar dayanılmaz." demişti bir keresinde, filozof bir arkadaşım bana. Oturmuş konuşuyorduk yabancı bir şehirde tuttuğu odasında.

Haklıydı, üstelik bizden geriye bir şey kalmış sayılmazdı, toprağımızda yeşiller bitse ve sonra hayvanlar gelip bunları yese bile... Yine de, "hayat"ın bizden öte yaşadığını biliyorum. Biz geçiciyiz, doğa ise ebedi. Yaşam kalır, biz ölünce - devam eden döngünün önemsiz parçalarıyız yalnızca. "Ben" yanılsamasının ardında, benden ve senden öte bir can var, görüyorum.

*Michael Jackson'ın "They don't really care about us" şarkısından alıntıdır.

410

(07 AĞUSTOS CUMARTESİ)

İnanmadığım birine:

Beni yağlayacak yüzlerce erkek bulabilirim, kolay

Senin tek farkın; beni anlayabiliyor olmandı

Bana duyarsız kalmayı seçtiğinden beri

Sen de benim için sadece diğerleri gibisin

409

(06 AĞUSTOS CUMA)

Anlaşılamayan kızın sitemi:

Mutlu gözüktüğümde aslında ıssızlık içindeydim

Gözlerin var iki tane, açsaydın da görseydin!

408

Kendine Hayran Bırakan Hayat ve İstek Üzerine:

Hayat; hayran olunası bütünlüğüyle

Acılara, kayıplara, hayal kırıklarına,

Ve hatta bazen bize rağmen devam ediyor_

Tüm yüzler, sesler, renkler bir ırmakta

Aynı akıntıya kapılmış yüzüyor, birleşmiş

Benim sesim hangisi, yüzüm nerede-bilmiyorum

Bugün yeniden öğrenciler-çocuk neşesi,

Bu sabah yine sis, öğlen sıcak, akşam rüzgar,

Yeni uyanan bir şey var içimde, yine bu gece

İstek; kendine hayran bırakan gücüyle

Tüm bitişlere rağmen yeniden başlıyor,

Neden sırtını öpüyorum, neden ısırıyorum-bilmiyorum

407

Bugün

Bir kız

Çıktı dışarı

Eline bir çift umut aldı

Cebine biraz cesaret doldurdu

Ve tüm hayal kırıklıklarıyla savaşmaya başladı

406

Rüyalarında yaşayan insanları izledim bugün;

Ariadne labirentler yapıyordu düşlerinden

Bir yaslı adam, hayalet bir kadını arıyordu durmadan

Ben aynı anda hem Ariadne'ydim, hem yaslı adam

Hem de hayalet kadındım, en derinlerde saklanan

Hayal kırıklığıyla sessizleşmiş, yine yeniden

Bilinmezliklere bürünmüş, kördüğüm olmuştum

405

Birileri bana şarkı yazmış:

Rana

Dur gitme

Rana

Bak böyle gitmez bu işler

Bırak artık üzme kendini

Rana

Dur gitme

Rana

Bak böyle gitmez bu işler

Bırak artık üzme kendini

Kibrit kutusundaki isimsiz bir numara gibi

Bak şimdiden unuttun gitti!

Saçlarını kestir kısacık

Odanın şeklini değiştir

Çık dışarı görsün şehir

Aslında bu çok zevkli bir iştir!

Saçlarını dik yukarıya

Biraz ufkunu geliştir

Çık dışarı görsün şehir

İstersen bize gel-

Bira da getir

Rana

Bak şimdi,

Deniz ne kadar mavi

Islanmaktan korkma

Okyanuslara bırak kendini

Saçlarını kestir kısacık

Odanın şeklini değiştir

Çık dışarı görsün şehir

Aslında bu çok zevkli bir iştir!

Saçlarını dik yukarıya

Biraz ufkunu geliştir

Çık dışarı görsün şehir

İstersen bize gel-

Bira da getir

Videoyu izlemek ve parçayı dinlemek için:

http://www.myspace.com/gecegece

404

3leme:

Önce, kırmızı ışıklı bir mekanda

Saçlarının yarısı uzun tuhaf insanlar

Herkesin dikildiği bir çakıl taşı bahçesi

White Russian'a karşılık kırmızı biber acısı

Boğazımı yakan üç maymun kokteyli

Ardından, loş ve boş bir mekanda

Hayatı, dans edecek kadar

Hafife alamayan dertli insanlar

Tüm dertlerine rağmen dans eden kızlar

Midemi yakan ekşi bir satsuma shot

Gecenin sonunda, serince bir balkonda

Rahatça uykuya dalmak için

Birbirlerine sarılması gereken iki insan

Sivrisineksiz, kabussuz, tersiz bir yaz gecesi

İçimi yakan birkaç votkalı öpücük

403

Gençlik heyecanı:

Okunacak sayfalarca kitap

Söylenecek nakaratlarca şarkı

Gezilecek kilometrelerce şehir

Öpülecek yüzlerce çift dudak

Beni bekliyor!

402

Sudan çıkmış, hafif pembeleşmişken sırtımı

Limon yağıyla ovarsan, baştan aşağa

Geçer bana attığın kesiklerin sinsi sızısı

Söz veriyorum söylemeyeceğime bir daha

Hayatında bir yerim olduğuna inanmadığımı

401

(29 TEMMUZ PERŞEMBE)

2,5 Yaş Melankolisi:

İki buçuk yaşımdayken,

Bir akşam beni uyutmaya çalışan annem

Gözlerimin belli belirsiz dolduğunu fark edip

"Ne oldu?" diye sorduğunda,

"Bir gün babam ölecek.

Sonra sen öleceksin.

Ben yapayalnız kalacağım."

Demişim.

Yaşıtlarımın konuşamadıkları bir yaşta,

Bunları düşünüp kederlenmeme şaşıp kalan anneme

İçerki odadan koşup gelen babam şöyle demiş:

"Hadi cevap ver bakalım!"

Annem teselli edercesine konuşmuş:

"Amcanın kızı var...Dayının da çocukları olacak...

Onlar da senin kardeşin sayılır, yalnız kalmayacaksın."

Damarında inatçı bir milletin kanı dolaşan ben,

İki buçuk yaş bilgeliğiyle reddetmişim:

"Hayır_Onlar benim kardeşim değil!"

Ve ağlamışım sessiz sessiz.

Peki çocuğum, sen ne zaman bu kadar büyüdün?....

400

(28 TEMMUZ ÇARŞAMBA)

Zihnimin dehlizlerinde

Uykunun girmediği karanlıkta

Yüzümü buruşturan anımsayışlar

Dilimde buruk endişeler ile

Hiç kapanmayan yaralar gördüm...

399

(27 TEMMUZ SALI)

Anneannemin kavurduğu

İrmik helvasını

İncirin altında

Afiyetle yerken

"Ölmüşlerimizin ruhuna gitsin!"

Dendiğinde iç çekilerek,

Anneannem Yalçın'ın

Ölü helvasını asla yemediğini

Çünkü "Ölüm koktuğunu"

Hatırladı

Fakat Madam Koko'nun

Kavurmadan yaptığı

Taş gibi tatsız helvayı

Kocasının 52sinde mi,

7sinde mi

Yoksa 40ında mı

Dağıttığını unutmuştu...

398

(26 TEMMUZ PAZARTESİ)

Gençkız Çılgınlıkları:

Arabasında tek başına oturan

Zavallı çocuğun şaşkın bakışları önünde

Birden bire ve sebepsiz,

Sırf can sıkıntısından kurtulmak için

Biraz da absürdlük olsun diye

Açıp kapıyı yan koltuğa oturduk

Sörf hocasının saçları güneşte sararmış

Yanık teni de pek lezzetli parlıyor diye

Yolunu kesip bir gece vakti, aniden

İki masum kız rolünde fotoğraflarımızı

Çekmesini rica edip, çocuk da efendiliğinden

Kabul edince, bacaklarımızı dolayıp

Kıkırdayarak baştan çıkarıcı pozlar verdik

Bunları gerçekten yaptık mı_

Yoksa hayalini mi kurduk?

397

(25 TEMMUZ PAZAR)

Dolunay'da(n) dilenen dilek

Güneş altında uykuya dalış

396

(24 TEMMUZ CUMARTESİ)

Şehirler arası otobüs yolculuklarında

Neden hep önümde ağlayan bir bebek

Ve arkamda sinir bozucu gevezelikte,

Her konuda bir yorumu bulunan,

Oğullarını arayıp bütün konuşmalarını

Eşine özetlerken otobüs halkıyla

Hayat ayrıntılarını paylaşmaktan çekinmeyen

Yaşlıca bir çift oturmak zorunda ki?!

395

(23 TEMMUZ CUMA)

Her şeye rağmen

Unutulmuş bir gün...

394

Varoluşsal zevkler:

Hiçbir şeyden emin olmamak ne hoş!

Yarının neyi nasıl getireceğini,

Ne götüreceğini bilmemek ne rahatlatıcı!

Gözlerimi yumduğumda dünyanın yok olması ne tatlı!

Her sabah uyandığımda yeniden doğmam-

Her gece uykuya yattığımda ölümü tatmam,

Rüyalarıma gerçeklerden daha çok inanmam ve

Gerçekliği asla kanıtlayamamam ne şahane!

Ne yaparsam yapayım, geriye hiç bırakamamam

Hayatım boyu ördüğüm duvarın sonunda

Bir anda yerle bir olacağını bile bile devam etmem

Bütün bu anlamsızlık, amaçsızlık acısı ne zevkli!

393

Söyleyeceklerim vardı, ama

Suskunluk daha yakındı aşka

Verilen tüm aşk sözlerinden

392

UZAK-TA-Kİ-LER

UZAK-LA-Ş-MAK

391

(19 TEMMUZ PAZARTESİ)

Pin-up kızları hepbir ağızdan "ooops!" diye bağırdılar

Bir psikolog, bir heykeltraş ile bir ayakkabıcı

İnsanların çeşit çeşit hastalıkları üzerine konuştular

390

(18 TEMMUZ PAZAR)

Sanki bir şeyler konuşmalıyım senle

Ay alçaldı denize, kızardı, sahilde

Ama ne söyleyeceğimi bilmiyorum

389

(17 TEMMUZ CUMARTESİ)

Dün gece rüyamda seni gördüm,

İkimiz bir otobüse binmişiz-

Sen önümde yere çömelmişsin,

Her zamanki gibi duramıyorsun,

Gözlerinde ateş, gülümsüyorsun

Adını soruyor birileri, ben atılıp

Adını söylüyorum, bakıyorsun

Benimkini tahmin etmeyi deniyorsun

"Rana" diyorum, tekrarlıyorsun

Nereli olduğumu tahmin etmeye çalışırken

Birden "Arnavut!" diye bağırıyorsun

Nasıl bildiğini soruyorum, ne yazık ki

Öğrenemeden uyanıyorum...