438

(04 EYLÜL CUMARTESİ)

Uykulu bir uçak yolculuğunda rüya kokuları:

Uykulu başın geriye düşüyor, gözlerini kapıyorsun

Ben, gözlerimi kapamadan rüyalara dalıyorum

Rüyamda kuma taşlarla bir şey çiziyorum

Taşlarda saklı incecik ağaçlar var, rengarenk

Kimse fark etmiyor bizden başka, geçiyorlar

Uykunun arasında öpüyorum, gülümsüyorsun

Ben uyanığım güya, ama hayal alemindeyim

Kuma dalgalarla okunmayan bir şey yazıyorum

Dantel gibi örtülmüşler köpük köpük, kıyıya

Kızarmış sırtın biraz güneş, biraz deniz kokuyor

Uykuda elini tutuyorum, düşler görüyorsun

Ben rüyamda karanlıkta kötü adamlardan kaçıyorum

Boynunun kuytusuna saklanıyorum, sıcacık, mis gibi

Kumlara karışıp ufalanıyorum, görünmez oluyorum

Parmaklarını kokluyorum, limon yeşiline kesiyorlar

Uykunu açmadan okşuyorum enseni, kımıldıyorsun

Ben dere boyunca yürüyorum, gerçekle düş arası

Kuma ayak izlerimi bırakıyorum, hemen siliniyorlar

Tek dokunuşunla sessizleşiyorum, koynunda küçülüyorum

Tenim volkanik lav akıtan yanık öpücükler kokuyor