5376

(11 MART PAZARTESİ)

Leyla 2 kere kustu dün gece, ancak annem bizdeyken öğlen yatıp dinlendim. 

Ayakkabı siparişimi boyadım, akşam kızları yıkadık. Leyla banyodan çıkmak istemediği için kriz geçirdi resmen, kendini duvarın köşesine hapsedip bağırarak ağladı yarım saat boyunca. Ne söylesem kar etmedi, yanına yaklaştırmadı. Bir süre sonra kendime hakim olamadım, sabırsızlandım ve öfkelendim, susturmaya çalışırken tavrım şiddet içeriyordu. Sustuktan sonra hemen uyudu, ama ben bir türlü rahatlayamadım...

5375

 (10 MART PAZAR)

Hastalanıyor gibiyim, boğazım yanmaya başladı, ama yine dinlenemedim. Hava açtı, beklediğimden daha güzel bugün, haftaya arkadaşlarımızı çağırdık.

Leyla bugün biraz daha kötü, bahçe ve evin düzenlenme işi hiç bitmiyor sanki, bir yandan kızlarla tekrar dağılıyor. Bu evde, kimselere anlatamayacağım sır hayallerim var...

5374

 (9 MART CUMARTESİ)

Vera'nın burnu akmaya başladı, gece rahatsız uyudu, benim de bugün boğazım dolu dolu-kreşten ilk haftada mikrop kaptık galiba. Anneannemler geldi Emirli'ye, eşyaların yerini değiştirdik, kilimleri serdik, ev biraz daha düzene girdi. Aklımda başka detaylar var el atılması gereken: perdeler, dolap kulpları...

Evin bir sürü eksiği, kızların hiç bitmeyen alınacaklar listesi-bugün online alışverişe biraz zaman ayırdım. 

5373

 (8 MART CUMA)

Kızları kreşte babaları bekledi, biz de o arada alışveriş yaptık. Bugün ilk defa öğlen yemeğine kaldılar, yedikleri beyaz ekmek oldu daha çok. 

Eve döndükten sonra mutfakta toparlanıp Emirli'ye geçtik, yolda trafik vardı, hava da bozdu, biraz bunaldığımı hissettim. Arkadaşlarımla konuştum, buluşma planları yaptık biraz; yaklaşan atölyeler ve inzivalar, gezmek istediğim sergiler...

5372

 (7 MART PERŞEMBE)

Kızlar bu sabah çok tatlıydı; kreşte dans ettiler. İngilizce öğretmeni bildikleri şarkıları açınca, ikisi de katıldı dansa. Leyla zaten sınıfın önüne geçip zıplayarak şov yaptı, hatta istek şarkı söyledi!

Vera biraz daha temkinli, gözlemliyor önce, sonra yavaştan katılmaya başlıyor, genelde yalnız oynamayı tercih ediyor. 

5371

 (6 MART ÇARŞAMBA)

Evdeyiz tekrar, bu kez de temizlik olduğu için ve yine kreşe gideceğimiz için kargaşalı bir sabah. Gerçekten çok ama çok özlüyorum sakin yoga ile başlayan sabahlarımı.

Leyla daha girişken davranıyor kreşte, sınıfta boyama yaparken oturuyor, Vera daha endişeli gibi, yanıma geliyor. 

Bugün, sanki son haftaların yorgunluğu da birikmiş birikmiş de patlamışçasına; kızlara tahammül edemedim. Banyodan çıkmayı reddedip mızmızlanan Leyla'ya sert çıktım, kalbini kırdım. Böyle zamanlarda yanlış yaptığımı bile bile devam ediyorum, kendimi durduramıyorum öfkeliyken. Kalbini kırdığıma üzüldüm sonra, her zamanki gibi. 

Akşam dizi izlerken hayatımı unuttuğumu, gerçeklikten uzaklaştığımı hissederek rahatladım. Bez takmayı unutmuşum, ne kadar iflas etmiş vaziyetteysem artık- yatak sırılsıklam olmuştu, akşamüstü uyuya kaldılar sabaha kadar... Onlar için de zor, onlar da çok yoruluyor aslında.

5370

 (5 MART SALI)

3 haftadan fazladır beklediğim maliye geldi, içeri bile girmedi. Ne saçma prosedürler!

Bu sürede epeyce zorlandım; kızlarla her sabah evden çıkmak krizlere sebep oluyordu, ama bir yandan hem anneannemle son zamanlarında birlikte biraz vakit geçirdiğimize sevindim, hem de kızlar için sanki bir kreş öncesi hazırlık oldu.

Akşam yine derse girdim; Dharma çalışması hiç bitmez. 

5369

 (4 MART PAZARTESİ)

Sabah Leyla huysuzlanınca ben de sabredemeyip sinirlendim, bağırıp ilgilenmeyince daha kötü oldu. Annemde kahvaltı edip gönderi hazırlayıp verdikten sonra kreşi aradım ve hemen gittik. Artık çok sıkıldım ve ertelemek istemiyorum. 

Kızlar da sevdiler, bu renkli eğlenceli dünyayı, birden büyüdüler sanki. Çocukların kalabalığıyla karışınca biraz şaşırdılar tabii, çekindiler. Belli ki başka çocuklarla iletişime geçtikçe ufak tefek sorunlar çıkacak, kırılmalar olacak ve onlar da bu durumlarla baş etmeyi öğrenecekler-büyüyecekler böylece.

Umarım kısa zamanda alışırlar ve onları sabah bırakıp öğlen alabilirim, arada birkaç saat çalışabilirim.