3964

1 aydan fazla bir aradan sonra annemle pazar alışverişine çıkıyoruz, hava mis gibi bahar, mor salkımlar leylaklar açmış... Pazarda her şey taze ve rengarenk, kuşkonmaz gelmiş, sultani bezelye ucuzlamış, domatesler tatlanmış. En sevdiğim mevsim!
Sonrasında birlikte birer kahve içiyoruz, eve döndükten sonra da kendimi ev işlerine kaptırmış buluyorum: balkonda çiçeklerle ilgilenip yemek yapıyorum. Öğleden sonra ancak müşterilerime geri dönebiliyorum, vakit nasıl da çabuk geçiyor hayret.
Sabahları özgüven serisinden sonra evde derslere başlıyorum yogada, biraz daha zorlayıcı pratiklerle devam bundan sonra. Bakasanayı da kıvırmama az kaldı, ilerleme kaydettiğimi görmek güzel.
Piyanoda Mayıs ayının ilk yarısındaki hedefim 5 parçayı tekrar geçmek, mükemmelleştirmek. Ardından yeni bir parçayı çıkarmak, belki Clementi...

3963

(29 NİSAN ÇARŞAMBA)

Her zamanki gibi bir gün işte; maskeyle market alışverişi, dönüşte kedi besleme, eczaneye uğrayıp yine aynı sonucu alacağını bile bile bir umutlanma, akşamüstü piyano, akşam Aghata Christie.
Fena bir hayatımız yok sanki- bir de bahar, evde bile kalsan geliyormuş, onu fark ettim.

3962

Şimdiye kadar müzik eğitimi almamış olmama yanıyorum. Meğer ne engin bir dünyaymış!
Kendiliğinden, ahenk içinde, korkmadan piyano çalmak istiyorum...
Bazen yakalıyorum o hissiyatı, kendimi bıraktığımda ve notaları düşünmediğimde bir an yakalıyorum o kendiliğindenliği, sonra hemen kaçıveriyor. O kadar heyecan verici ki; kalbimin atışına şaşıyorum çalarken. Aşk gibi, her seferinde ellerimi titreten ve hep içimde büyüyen...

3961

(27 NİSAN PAZARTESİ)

Hava mis gibi bahar kokuyor, erguvanla leylak yan yana açmış.
Bugün işleri halledemeyişim, durumun belirsizliğini koruyor olması bile keyfimi kaçırmıyor.
Akşamüstü arkadaşlarla evin karşısındaki parkta dondurma yerken çocuk oldum yeniden, hani ilkokula başlarkenki resmim var ya-hala aynı iki örgülü kızım ben.
Her şey yoluna girer yavaş yavaş nasıl olsa, bugün annemle bir kahve içip azıcık sohbet etmek iyi geldi. Dostlarla hasret gidermek iyi geldi, dükkana yürürken bacaklarımı açmak iyi geldi. Akşam Emirli'ye geçip kedileri sevmek iyi geldi.

3960

(26 NİSAN PAZAR)

Bugün hem sabah hem akşam yoga yaptım, duş sonrası kendimi inanılmaz tazelenmiş hissettim. Çok rahatladım ve daha hafif yaşamaya karar verdim.
Karantina başladığından beri herkesle bilikte biz de evde parti modunda yaşıyorduk biraz; her akşam bir şeyler içip, geç saatte atıştırıp, her gün kek yapıyorduk. Artık güneşli bahar havası geldiğine göre, umuyorum dışarı çıkacağımız günler de yaklaştığına göre, biraz sadeleşmenin vakti geldi. Azla yetinmeye, hiçbir şeye bağımlı olmamaya niyet ediyorum bundan sonra.
Evde geçirdiğim zaman aslında kötü değildi; piyano çalıp yoga yaptığım günler keyifli geçti diyebilirim. Ama bir yandan da açık havada uzun yürüyüşleri özledim, sahile inmeyi çok özledim.
Bugün aynı zamanda bir ayakkabı siparişimi de tamamladım ve başından beri en verimli geçirdiğim günlerden biri oldu; yığılmış beni bekleyen ayakkabılarımı hızlıca bitirmek istiyorum.

3959

(25 NİSAN CUMARTESİ)

Göllerimi bırakıp denizlerine gelirim
sevişmek için seninle
Flora, çağlayanın karnında çırpınan kayık
isteğin masalı
tenime dağılan mıknatıs
yüzükoyun yatmasan göremezdim
sırtında bir bahçıvanın makas izleri
Sevdalılar Parkı'nda ağır yaralı
dudakların boynumun altında patlayan
yavru papatya
sokaklar bile göç ediyor Flora
saatler ıslanıyor
Tamburi Cemil Bey çalıyor seni anımsatan şarkıları
kente kanadı kırık melekler yağıyor
sevdamız yüksekten uçurdu bizi
sevdamız, siste dolaşan tavuskuşları

biz sevişirken ölmeliyiz Flora
köprülerin üzerinde, çatlayıp bizi ikiye bölen
erimiş bilgisayarlar bulmalılar çöp kutumuzda
oyuncak mağazaları için soygun planları
tahtlar, somun altından
biz sevişirken ölmeliyiz Flora
birileri haber vermeli bunu muhabbet kuşlarına

Akgün Akova

3958

(24 NİSAN CUMA)

Evde günler geçip gidiyor, bahar geldi kaçıyor...
Pencereden dışarısı güneşli, rüzgar bile güzel görünüyor.

Çalışmaya kendimi vermek kolay değil, hatta haftalardır doğru düzgün iş çıkaramıyorum nedense.
Bugün sonunda yeni tasarımları satışa koymayı başardım en azından, ertelediğim bir işi halletmiş oldum. Tam yeni kalıplar yaptırdık, modeller çıkarttık derken bu salgın patladı- durduk kaldık.

Hayatın yeniden ilerlediği zamanları bekliyorum sabırsızlıkla, her şeyin akmaya başlamasını istiyorum tekrar yoluna...

3957

Rüyalardan yorgun düşmüş uyandım. Bazen oluyor böyle, kendime gelemiyorum.

Sabah yogasında suryanamaskara sabredemedim, nedense çok sıkıcı geldi. Toprak elementinden devam ettik, ama tam ritmimi bulamadım.

Ardından pofuduk pancake hazırladım; taze çilek ve karadutla yemeye bayılıyorum!

Kahvaltıdan sonra kanepede uzanıp biraz gevşemek istedim ve ne kadar uzun zamandır buna vakit bulamadığımızı fark ettim. Aslında bu karantina hali; belki de hepimiz için gerekliydi. 

Günün ilk yarısı tembellikle geçtikten sonra, ertelediğimiz temizliğe giriştik: yaklaşık 8 kere "Ne çok tüy var yahu hayret!" diyerek süpürdük, sildik. Sanki 5 kedi var evde yani...

Bulaşıktır çamaşırdır derken, akşamüstü çok yorulduğumu hissettim ve bıraktım. Mayıs ayında artık hayat yavaştan normale dönmeye başlayacak ve temizliğe kadın gelecek yeniden bence. Yine de gayet iyi idare ettik bu süreçte.

Yeni tasarımları satışa koymak ve online dükkanımı düzenlemek gibi planlarıma ağırlık vermek istiyorum artık. Tabi boyanmayı bekleyen ayakkabı siparişlerimi de hızlıca tamamlamak niyetindeyim. Bir de şey- seyahat etmeyi en çok özledim!

3956

Ne bileyim işte; içim buruk uyandım.
Küskün hissettim bir ara, güçlü hissettim bir saat, umutlu hissettim biraz da...

3955

Sabah evde yoga serisinden daha zorlayıcı bir ders yaptım, gerçekten omzum ağrıyor ve yorulduğumu hissediyorum şimdi. Ama kahvaltıyı hak ettiğimi düşünüyorum en azından, o yüzden kendime pırasalı maydanozlu peynirli omlet yaptım.
Sonrasında mutfaktan çıkamadım; karantina kankamın meydan okumasına karşılık mercimek köftesi yaptım ve sonuç harika oldu. Bu hafta daha sağlıklı seçimlerle devam etmeyi umuyorum-inşallah.!
Ev işleri biriktiği için yine biraz çamaşıra bulaşığa verdim kendimi, kediler filan derken öğleden sonra ancak oturdum çalışma masamın başına. İşler çok yavaş ilerliyor bu aralar, ama telaş yok nasıl olsa herkesin de düğünü ertelenmiş durumda. Ben de biraz daha kendime vakit ayırma lüksümü kullanıp, kaliteli "yavaş" yaşamaya özen gösteriyorum bu dönemde.

3954

(20 NİSAN PAZARTESİ)

Bahçede keyif yapmak, kedileri sevmek, açık havada çalışmak, köpeklerle dolaşmak öyle güzeldi ki hiç geri dönmek istemiyorum bugün İstanbul'a. Sadece kedilerimizi özledim, yoksa burada kalırdım daha. Evi iyice yaşanır hale getirdik, yavaş yavaş yuva oldu burası bize.
Kahvaltıdan sonra toparlanıp döndük mecburen ve tabi ki evi pisletilmiş bulduk, bizimkileri azıcık ihmal etmişiz- Cezamıza razıyız.
Evi hemen biraz temizleyip dağ gibi biriken çamaşırları yıkadım, kedilerin mamasını tazeleyip çiçekleri suladım, yoğurt mayalayıp yemek yaptım, öğlen de dükkana ve anneme uğrayıp sokak kedilerini besledim- zaten bütün gün geçti. Akşam çok yorgun hissediyordum, biraz piyano çaldım ve sonrasında tek istediğim her zamanki gibi bir korku filmi izlemekti... Ne yapayım benim de rahatlama yöntemim bu!

3953

(19 NİSAN PAZAR)

Onların karnın doyunca, sağlıkları yerinde olunca ben de doyuyorum. Onlar neşeli şımarık olunca ben çok mutlu oluyorum.
Anlamazlar diğer insanlar, bilmezler bu duyguyu. Ormanın ortasına terk edilmiş köpeklerin gözündeki coşkuyu, bizi tanıdıkları andaki sevinci görmezler.
Herkes bir bahane bulur hayvan sahiplenmemek için, kiminin işi çoktur kimi sorumluluk alamaz, insan isteyince kendini ikna edecek sebepler bulmakta üstüne yoktur. Onlar için çok üzülüyorum; bu sevgiyi hiç tadamayacaklar.

3952

(18 NİSAN CUMARTESİ)

3951

Haftanın son gününe hava elementi yoga ile başladım, bakalım ruhumu dengelememe yardımcı olacak mı?
Bu hafta sonu sokağa çıkma yasağını Emirli'de geçirmeye karar verdik; güzel havada en azından bahçede oluruz, belki fotoğraf çekerim, biraz da çalışırım diye düşünüyorum.
Gündüz dışarıda işlerim vardı, onları halledip evde kendimi bakıma aldım biraz. Umarım kuaförler Mayıs'ta açılır!

3950

(16 NİSAN PERŞEMBE)

"İnsan, ötekinin arzusunun kölesidir."

3949

(15 NİSAN ÇARŞAMBA)

Sabah yogası hem kendime güvenmemi, hem hayatımda en azından düzgün giden bir rutine bağlı kalmamı sağlıyor. O kadar iyi geliyor ki anlatamam.
Bugünlerde kötüyüm; kendimi amaçsız kalmış hissediyorum. Yeni tasarımlar için çalışacak motivasyonum yok, elimdeki siparişleri bile bitiremiyorum sürekli bir sorun çıkıyor. Elim gitmiyor boyamaya ayakkabıları, sosyal medya paylaşımları da anlamsız geliyor...
Hafta içi dükkana yürürken kedileri besliyorum, bazen bir arkadaşımla telefonda konuşuyorum. iyi gelen şeylerden biri daha.
Mahallenin artizan ekmekçisinde çok beğenerek yediğim şekersiz kuru meyveli kurabiyelerden yaptım, harika oldu. Akşam piyanoda Bach'ın bir menuet parçasını çaldım-her şeye rağmen iyi idare ediyorum sanki.

3948

I'm fed up with this shit!

3947

(13 NİSAN PAZARTESİ)

Geçen haftayı değerlendirdim; 6 gün yoga yapmışım, 2 gün yürüyüşe çıkabilmişim ve 4 gün piyano çalmışım. Kendimi sürekli yetersiz hissetsem de, fena performans değil sanırım. Bu haftadan umutlarım daha fazla çalışmak, ayakkabı boyamak. İşimi daha iyi konsantre olabilmek.
Bugün kahvaltıya harika bir kase hazırladım: çilekli kara dutlu ananaslı hindistancevizli granola. Epeydir yediğim en hafif ve sağlıklı kahvaltıydı, hoşuma gitti. Özgüven yoga pratiğini yaptım ve zorlandım, bu seri cidden zorluyor.
Öğlen anneme gidip hem ayakkabıyı düzelttim, bir kahve içtik birlikte. Kadıncağız evde yalnız kaldı çok... Yine de iyi dayanıyor gibi duruyor.
Akşamüstü Emirli'ye gittik, hafta sonu gidemedik malum. Köpeklerin artmış olması ve kavga eden 2 grup oluşması moralimi bozdu, ayağı kötü durumda olan bir köpek daha bırakılmış bölgeye. Yukarıdakiler de açtı yine, nasıl yeteceğiz bilemiyorum.
 Emily ve Mantar mutlu oldular tabi çok, akşam evde Freud'u bitirdik.

3946

(12 NİSAN PAZAR)

Kahvaltıdan sonra kendimi birden Sanat musıkisi makamlarını araştırırken buldum. Solfej yaptım, komaları öğrendim filan. Ve önümde ne kadar uçsuz bucaksız bir dünyanın uzandığını fark edip hem ürktüm hem heyecanlandım. Batı müziğindeki tam ve yarım ses aralıkları, Doğu müziğinde 9 a bölünüyor ve işler iyice karışıyor... Öğrenmek istediğim o kadar çok detay var ki!
Öğlen evde temizlik yaptık biraz, sürekli bir o ev, bir bu evi idare etmekten yoruldum. Yogadan sonra kendimi o kadar bitkin hissettim ki, fazla bir şey yapamadım.
Akşamları sadece dizi izleyip rahatlamak istiyorum genelde, ve Mr. Mercedes'ten keyif alıyorum. Freud ise biraz yabancı henüz bana, merak uyandıran tarafları da var.

3945

Git gelli günler, iniş çıkışlı belirsiz zamanlar...
Dün gece yarısına doğru, gece yarısından itibaren geçerli sokağa çıkma yasağını haber aldık. Su almaya çıksak mı, kedileri kim besleyecek şimdi ama bıraksak mı, Emirli'ye gidecektik, neyse iyi ki her şeyi almışız-binlerce düşünce akın etti aklımıza. Sosyal medyada kalabalık sokakları görünce endişelenip uyuyamadık bir süre.
Bugün biraz geç uyandım, arkadaşlarla birlikte kendimi zorladığım bir yoga seansı çok iyi geldi. Madem planlar kaldı ve nasılsa evdeyiz, ağırdan alalım bugünü dedim. Rahat geçsin, hep koşturmakla geçiyor. Tabi aklım Emirli'nin köpekleri ve kedilerinde kaldı, diğer tüm sokak hayvanlarıyla beraber.
Kahvaltıya sufle pankek yaptım ve meyvelerle, bal kaymakla birlikte dünyanın en güzel şeyi oldu. Piyano çaldım, parçayı biraz oturttum artık. Cilt bakımı yaptım, banyoda saçlarımın dökülmesinin vaka sayısıyla orantılıymış gibi arttığını gördüm. Pırasalı mısır ekmeği pişirdim, biraz sosyal medya işlerimi hallettim.
Bütün gün geçiverdi böyle; evden çıkmadığım halde istediğim kadar verimli çalışamadığımı dert ettim. Ama keyifli bir tarafı da var elbet, biraz aheste yaşamanın...

3944

Bugün biraz sinirli ve tahammülsüzdüm, sanırım içten içe stresliyim ve öfkelendim artık. Bitsin istiyorum bu durum, gerçi bir yandan hoşuma gitmiyor değil. Evde daha çok vakit geçirebilmek güzel, kendime zaman ayırabilmek hoş ama-istediğimde çıkamayacağımı bilmek ve dış dünyadan, tüm insanlardan kopmuş hissetmek biraz moral bozucu...
Hem eksik taraflarımı daha bir hissettirdi bu izolasyon bana; entelektüel paylaşımlara ne kadar ihtiyacım olduğunu ve akıllıca sohbet edeceğim insanları ne kadar özlediğimi hatırlattı- hem de bir yandan kendi halimde kalmak iyi geldi sanki. Oje sürmeden, makyaj yapmadan, doğru düzgün giyinmeden geçen bir nadas dönemi, saçlarım tırnaklarım cildim dinlendi...
Bugün hava ısındı iyice, bahar geldi: pazarda bakla, kara dut, çilek, enginar... İçim açıldı, sahilde bisiklete binmek geldi içimden, korularda yürümek, çimende uzanmak, açık havada olmak istedim.

3943

(09 NİSAN PERŞEMBE)

Geçen pazar akşamı fırtınada yalnız bırakıp döndüğümüz Emirli kedilerine aklım çok takıldı, bugün tekrar gitmeyi planladık. 2 ev arasında git gel, uzak yol olmasa da, her seferine taşı taşı, yorucu oluyor aslında. İlla ki elimiz kolumuz dolu gidiyoruz ve orada temizleyecek bir yer oluyor. Bu kış odunları bitirdik, yeni odun geldi. Hava daha güneşli olduğundan bugün tadını daha çok çıkardık.
2 tane hafta sonu kedimiz oldu: Emily ve Mantağ/Habibe. Gülmeyin- isimleri böyle.
Şömine başındaki yastığında kendinden geçmesi, bikbikleriyle Emily dünya tatlısı bir kedi. Öbürü biraz çirkin, bakımsız bir tip olsa da haline hem acıyorum, hem de bizi sevmesini seviyorum.
Artık haftada en az 2 gece burada kalırız herhalde, banyoyu yaptırıp evi boyatma planımız da var. Sonrasında arkadaşları davet edebiliriz daha rahatça, çok güzel olur bu ev biraz bakılsa.

3942

(08 NİSAN ÇARŞAMBA)

Karantinada doğum günü planları biraz buruk, oysa ki Tekirdağ tarafında bir bağ evinde hayal etmiştim bu akşamı... Yine de keyifli bir kahvaltı; simit ve şampanya-tam bizim gibi ikili.
Bu evde kalma döneminde kendime biraz daha fazla bakmaya vakit ayırabiliyorum sanırım; cilt bakımı, saç bakımı, yoga- düzenli bir şekilde devam diyorum. Normalde de yapmaya çalışıyordum ama bu kadar zaman bulamıyordum. Piyano da aynı şekilde, hala tam istediğim kadar pratik yapamasam da geçen aylarda tamamen uzaklaşmıştım, şimdi geri döndüm.
Bazen şikayet ediyorum, hala bu süreçte bile vakitsizlikten. Acaba ben mi iyi yönetemiyorum diyorum, ama işte mutfakta filan ev işleriyle çok vaktim geçiyor. Emirli'yi de bir yandan idare ediyorum ve enerjim kalmıyor. Kendime fazla yüklenmemem lazım sanırım.
Akşam için güzel bir yemek planladım; fırında kuzu, zeytinyağlı enginar, humus. Bir şişe şarap, yine eskisi gibi baş başa...

3941

(07 NİSAN SALI)

Bugün yoga özgüven serisinin 2. günü ve biraz daha iyi yapabildim hareketleri. Öncekilere göre epey zorlayan bir pratik ama sevdim, bitirince kendimi iyi hissediyorum.
Geçen ay biraz işleri sermiştim, hem ruh halim hem ev işleri izin vermedi çalışmama. Şimdi biraz sabırsızlanan müşterilerime hızlıca geri dönüş yapmaya çalışıyorum. Bu hafta hedefim daha az ev işi yapmak ve daha fazla ayakkabı boyamaktı, ama bugün yine mutfakta geçti vaktim. Keyif aldım gerçi.
Sabah aklımda bir melodiyle uyandım ve piyanoda bu kitaba geçtiğimde çaldığım ilk parçayı çaldım. Eskiden daha iyi çalıyordum diye düşünüp hayıflandım, ama hoşuma gitti, özlemişim.
Hala İngiltere'ye postane ile gönderi yapamıyorum, biraz sinir bozucu ama en azından güneş açtı bugün. Havada bahar kokusu var, fırtınaya rağmen.
Annem evde bunalmış artık, haliyle, fırtına da tuz biber olmuş. Kediler var iyi ki, diyoruz bu günlerde.
Akşama o kadar yorulmuştum ki artık, dizi bile izleyemedim, biraz kitap okudum yatmadan-neuroscience, en sevdiğim.

3940

Yeni haftanın ilk günü-
hafta sonu o kadar kasvetli bir hava vardı ki ve o kadar hiçbir şey yapasım yoktu ki, bu pazartesiye yine iyi başladım. Sabah yeni bir yoga serisinde kendimi zorladıktan sonra banyoya girdim ve kahvaltıya acıkmış oturdum. Bu hafta planlarımın başında; daha az ve sağlıklı yemek var.
Mutfağı toparlayıp masa başına geçtim; kendimi motive etmeye çalışarak maillerime baktım. Sorunların çözüldüğü bir hafta olsun, şans benden yana olsun.
Öğlen günün gönderilerini vermek için dükkana geçtim, ayakkabıları annemin yanında kontrol edip paketlerken onun da artık sıkıldığını fark ettim. Evden çıkmamak ve kimseyle görüşmemek zor olsa gerek, her gün aramaya çalışsam da yetemiyorum ona sanırım...

Birkaç gündür (Freud'u izlediğimden midir?) haz ilkesiXgerçeklik ilkesi var aklımda... "Verbotene gedanken"...

3939

(05 NİSAN PAZAR)

İlk defa Emirli'de bu kadar deliksiz uyumuşum, kötü rüyalar yok, gece uyandıran kediler yok, mis gibi...
Dinlenmiş uyandım, ama Emily bize kötü bir sürpriz yapmış gece. Terbiyesiz!
Neyse kahvaltıya oturmak biraz zaman aldı, kahvemizi şömine karşısında içerken dedim ki: "Hiçbir şey yapmak istemiyorum, böylece oturmak istiyorum bütün gün!"
Hakikaten ne evi temizlemek, ne ayakkabı boyamak geliyordu içimden-ama karamsarlıktan değil, tembellikten. Sanırım normalde 5dk bile boş oturmadığım için yorulmuşum, bir günlüğüne durmak iyi geldi bana.
Tabi yine kalktım öğleden sonra; üst katı süpürüp toz aldım, yerleri sildim, yine yoruldum. Akşamüstü bir bölüm dizi izlerken birer bira açtık. Arkadaşımın pırasalı tarifini denedim sonunda, nefis oldu. Kilerde anneannemin bıraktığı bakliyat, un vesaireyi karıştırınca ganimet bulmuş gibi oldum. Dışarıda fırtına kıyamet, biz burada mahsur kalsak istedim. Sığınak moduna girdim; pek severim zaten çocukluğumdan beri...
Evimizde, kediler mutlu, sıcacık, kiler dolu, kalsak ya biraz böyle-ama döndük akşama.

3938

(04 NİSAN CUMARTESİ)

Bu sabah fazladan bir ders daha yoga yaptım ve kendimi zorladığım için iyi hissettim. Ardından yalnız kahvaltı ettim, banyomu yaptım ve biraz piyano çaldım. Sanırım ara verdiğim yere geri döndüm bugün; son çalıştığım parçayı aynı şekilde çalabiliyorum artık. Ne çabuk hatırlıyor insan.
Bu hafta ev temizliği ve mutfak işleriyle geçti resmen; son kalan yerleri de bugün temizledim. Önümüzdeki hafta artık ev işleriyle daha fazla vakit kaybetmeden biraz daha ciddi çalışmak istiyorum, bekleyen siparişlerimi bitirmeliyim.
Akşamüstü yorgunluğuma rağmen Emirli'ye gitmek istedim; sırf kedileri köpekleri düşündüğüm için. Hava soğuk ve ıslak; köpeklere mama bırakıldığını görünce sevindim. Bu aralar sokak hayvanlarının zorlandığını duyuyorum, ama bizim çevremizde daha fazla besleniyorlar. Emily tabi ki bizi çok özlemişti, bikbikleyip durdu. Diğer kediyi de mecbur eve almak zorunda kaldık. Tembellik etmek geliyordu içimden, şömine karşısında yemek yedik ve film izledik.

3937

03 NİSAN CUMA)

Evde çalışma rutinine devam; kısa bir "az hareketli çok bereketli" yoganın ardından asla sıkılmadığım kahvaltı sofrası, ardından biraz ev işleri, hızlıca dışarıda alışveriş, dükkana gönderileri bırakmak için uğradıktan sonra akşamüstü evde masa başında ayakkabılar üzerinde çalışmaca...
Bugün bir hikaye yazdım KUKLA ayakkabılarını peri masalı gibi anlattığım, bakalım yavaş yavaş dijital pazarlamayı söküyorum gibi...
Akşam piyanomun başına geçtim; aylarca git gelli çalıştığım sonantini çaldım. Nota okumam gerilemiş doğal olarak, yine de çabuk toparlıyorum.

3936

(02 NİSAN PERŞEMBE)

Aksilikler üst üste geldikçe, çözmem gereken sorunlar yüklendikçe stresim artıyor.
Mart'ın ortasına kadar filan işlerim hiç etkilenmemişti bu durumdan, satışlarım da harika gidiyordu.
Ay sonuna doğru sıkıntılar başladı ve son 1 haftadır gerginlikler sürüyor...
Ne zaman biteceğini bilmediğimiz bu kargaşa bittiğinde, yemin ediyorum istediğim saate kadar gezeceğim dışarıda. Eve girmeyebilirim bir iki gün hatta, sahilde filan sabahlayabilirim.
Hiçbir şey yapmama bile gerek yok, sadece açık havada oturup bir bira açmayı hayal ediyorum...

3935

Sanki ne yapsam olmuyor, bu son 1 haftadır ne belediye veterinerine teslim ettiğim kedinin durumuyla ilgili bir gelişme haber alabildim, ne teslimatı geciken gönderilerim hareket etti, ne bir satış yapabildim...

Bugün kötü hissediyorum kendimi ve içten içe sinirli yapıyor beni bu belirsizlik hali. Bu bekleyiş ve elimden hiçbir şey gelmemesi... Gerçekten zorlanmaya başladım artık; sanki uğraşıp duruyorum ama boşuna, hiçbir şey yoluna girmiyor gibi hissediyorum. 

Temizliğe başladım evde; kapıları cifleyip çalışma odası raflarını tek tek düzenleyerek detaylı ve özenli bir temizliğe giriştim. 

3934

(31 MART SALI)

Arkadaşlarla evlerde video konferans yoga yapıyoruz; çok eğlenceli. Bugün de sabah rutininden sonra 1 ders yeni bir pratiğe başladık ve kendimi epeyce zorladım. Sonunda her tarafım ağrıyor, bacaklarım titriyordu.
Öğlen dükkana yürüyerek gidip geldim, son 2 haftadır yürümeye alışık olmadığımdan mıdır, kalbimi zorladım sanki biraz. Bugün epey hareketli geçti ama, mutluyum.
İşlere de daha çok zaman ayırabildim; anneme uğrayıp gönderilecek ayakkabıları hem kontrol ettim hem de kısa bir fotoğraf çekimi yaptık. Haftanın tamamlanması gereken siparişlerini düzenledim.
Akşamüstü arkadaşımla konuştuk telefonda, belki birlikte koruda yürüyüş yaparız dedik haftaya.
Hava biraz iyi olursa, çünkü kış yeniden gelmiş gibi soğuk ve gri bugünlerde...