343

Hızımın sebebi;

yetişme kaygısı

342

(30 MAYIS PAZAR)

Çocukluk kahramanımı

maskara etmeye

kimsenin hakkı yok!

tamam mı??!!

341

(29 MAYIS CUMARTESİ)

Erkeklerle olan ilişkim çok tuhaf:

Kimiyle atışmayı,

kimiyle yatışmayı

seviyorum.

Bazısıyla ağlamayı

bazısına kusmayı

seçiyorum

Hepsini aşağılıyor

hiçbirine ait hissetmiyorum

Hem seviyor

hem dövüyorum

340

"Biliyorsun, her zaman Güçlü'yü oynamana gerek yok" dedi yaşlı Adam.

"Oynayamazsın da..."

"Neden?" diye itiraz etti genç Kadın, "Herkes bir şeyleri oynamıyor mu-

Güçlü, zayıf, öğretmen ya da ukalayı?"

Kadın, hatırladığı anda kırmızı ipine bir düğüm atıyordu, unuttuğu yerler, yüzler ise ipteki kopuklarda kayboluyordu. Şimdi görelim bakalım, diye düşündü Güçlü Kadın, senin yüzün bir düğüm mü atacak ipe, yoksa yüzbinlerce yüz labirentinde kayıp mı olacak?....

339

Etrafımdaki herkes öyle yitik ki...

Kimi, mutsuz evliliğinde bulamadığı heyecanı

Yabancıların ilgisinde arıyor umutsuzca,

Kimi eşine veremediği mutluluğu

Başkalarına dağıtmaya çalışıyor boşuna,

Ben yitiklerden olmayı reddediyorum!

Çünkü bir ses fısıldadı kulağıma:

"Kaç dostum, yalnızlığına,

rüzgarın sert ve yaman estiği oraya-

sineklik olmak değildir senin nasibin!"*

*Friedrich Nietzsche'nin Zerdüşt'ünün ağzından...

338

(26 MAYIS ÇARŞAMBA)

Kurtarıcılardan kurtulmak:

Demek bir gün bugün de gelecekti.

Şimdiye kadar hep, 10 yıldır Sen vardın.

Ben dünyanın öbür ucunda yalnız başıma dolanırken bile

Sen hep varlığınla yanımdaydın, hayaletinle konuşur,

Hatıranla yaşar, yürür, Sen'i başkalarına anlatıp ağlardım.

Bilirdim ki; başıma ne gelirse gelsin, Sen hep yanımdasın,

Başım sıkışınca hemen ilk sana koşardım, kurtarıcımdın benim.

Artık Sen yanımda olmayacaksın, bir kurtarıcım yok artık.

Önce boğulur gibi oldum, nefesim kesilene dek ağladım,

Bu sabah bir başkasının kollarında fakat acı içinde uyandım,

Şimdi görüyorum ki; Sen'i azad etmeden Ben olamayacağım.

Her şeyin kendi başıma üstesinden gelebileceğimi bilmeliyim,

Kendi kendime kanıtlamalıyım, sensiz de başaracağımı...

Aslında bu acı benim ilerleyişim olacak, kurtuluşum gibi:

Son adım_kurtarıcımdan kurtulmak...!

337

Buraya

günlük cümlelerimi

geceyarısından önce

yazdığımda,

bugünün

yaşanacaklarını

erken bitirmiş

gibi hissediyorum

kendimi

ve sanki

güne

haksızlık ediyorum...

336

Hepimiz

aslında en çok

potansiyelimizi

sonuna kadar

kullandığımızda

tatmin oluyoruz

_her konuda!

335

Gezegenimizde turist olan ve

Bir kez daha hayatta kalmaya çalışan

Bir göçmenin duvar yazıları...

334

(22 MAYIS CUMARTESİ)

Dönüş yolculuğunda kendime sorduklarım:

Neden kadınlar belli bir yaştan sonra çenesi düşük çekilmez yaratıklar haline gelirler?

Özellikle öğretmenlerse ve istediklerini yaşayamamışlarsa içlerinde kalanı kusarcasına neden hep çok ve boş konuşurlar?

Selanik'te yaşasaydım tepedeki o sevimli mahallede oturur ve duvarlara ben de anarşist fikirlerimi yazardım. Peki ben de o acayip soğuk kahveden pipetle içer miydim?

İstanbul'dan sonra her yer bana boş geliyor, hangi şehir onla kıyaslanabilir? Ne olursa olsun insan alıştığını mı sever?

Hayattan kaçmayı neden bu kadar seviyorum? Gerçekliğimden kopup bir süre düş kurmayı neden bu kadar istiyorum? Yolculuğu sanırım, bu arada kalmışlık duygusunu verdiği için seviyorum-zamanı durdurup gerçekliği değiştirdiği için.

Peki bu adamın ensesini neden sürekli ısırmak istiyorum? Ben manyak mıyım?

333

(21 MAYIS CUMA)

Yağmurlu bir gecede, reçel kavanozuna düşmüş gibi yoğun, tatlı, ağır yudumlanan bir sevişme esnasında beni bana anlatan adam şunları söyledi:

" Bir kadın tanıdım, çok gençti ama o kadar genç olduğuna inanmak zordu. Fazlasıyla yaşamış gibiydi, hayatta başından çok şey geçmiş gibi gözüküyordu. Ona dokunmam çok hoşuna gidiyordu, özellikle de ayaklarına masaj yapmam, yaptığım her şeyin hoşuna gittiğini söyledi. Hep soruyordu, bu nasıl oluyor, diye... Kendisi de inanamıyordu bu kadar güzel olduğuna... Arkasından sarılmamı da çok seviyordu... Herşeyi ağzıyla hissetmek istiyordu. Bu yüzden ona çilek yedirmemi isterdi ya da yeni dünya çekirdeklerini saatlerce emerdi. Kendisine oral fixation teşhisi koymuştu Freud okuduktan sonra. Sevişirken bir seferinde bana, yaşamak zekamıza bir hakaret gerçekten, demişti. Tüm bu boşluğa rağmen yaşamaya devam etmek gerçekten inceliğimize bir hakaret... Şu anda ölse çok mutlu olacağını söyledi, yaşamayı kendisi seçmemişti ama ölümünün kontrolü onda olmalıydı. Sonra düşündüm; haklıydı-neden bir araba gelip bizi ezsin diye bekleyelim ki, yada hastalanıp ölmek için...? Kendimize muhteşem bir ölüm tasarlayıp sevişirken ölebilirdik, çok güzel olurdu..."

332

(20 MAYIS PERŞEMBE)

Selanik sokaklarından izlenimler:

1. P'nin R, sivrilmiş E'ye benzeyen o garip harfin S, B'nin V ve ters üçgenin L olduğunu keşfettim.

Ama O'lar çok karışık. Sonunda bıraktım.

2. Danışma köşelerinde turistik yerlere ait bilgilerin tümü Yunanca yazıyor. Bilseydim gelmeden kursa gider biraz öğrenirdim.

3. Birine yol sorsam, zaten İngilizce bilmiyordu ya da söylediği meydan ismini tabelada görünce tanımam imkansız oluyordu. En iyisi içgüdüsel gezmek diye karar verdim.

4. Belli bir "eski şehir" bölgesi yokmuş, antik şehir surlarının kalıntılarının yanında karşıma bir davetiyeci çıktı, onun yanında bir ayakkabıcı ya da giyim mağazası, sonra börekçi, hemen dibinde silah satan bir yer vardı.

5. Sırasıyla İstanbul'un Tarlabaşı'ndan başlayıp, Eminönü, Karaköy perşembe pazarı, daha sonra Nişantaşı ve Caddebostan sahilini gördüm, böylece hiç özlem duymadım.

6. Herhangi bir cafede oturduğum yarım saat boyunca en az 4 çantacı, 3 gözlükçü ve 2 dvdci gelip bana bir şeyler satmaya çalıştı.

7. Kiliseye girmeye üşenen aceleci Hıristiyanlar için dışarıda minik dilek ve dua büfeleri yapmışlardı. Yoldan geçerken mesela aklına istediğin bir şey geldi, hemen bir mum yakabiliyorsun, dini günümüze uyarlamak böyle bir şey olsa gerek diye düşündüm.

8. Selanik'in nesi meşhur diye merak ediyordum, en çok soğuk hazır kahvesi meşhurmuş. Büyük cam bardaklarda pipetle içilen köpüklü çirkin renkli bir şey. Her köşede bir boş bardağı duruyordu, herkesin elinde geziyordu.

9. Şimdiye kadar bizim bildiğim zeytinyağlı yaprak sarması "dolmadakia", yalnız Yunanistan'da bulabileceğiniz spesiyalite "Kokoresi", çok özel Yunan içeceği "bildiğin soda" ve revani, tulumba tatlısı, ekmek kadayıfı gibi lezzetlerin Yunan mutfağına ait olduğunu öğrendim. Şaşırdım.

10. İlk otel odamda telefon yoktu, duş vardı. Başka bir otel ararken odada duş olup olmadığını sorduğum amcalardan biri telefonla duşu karıştırdı. İkinci odamdaki duşta ise telefon vardı.

11. Bazı sokak adlarını ezberlemek kolay oldu-mesela "Napıyon sokak".

12. Otobüs terminaline yakın bir bölgede, sürekli ve tekrar tekrar bıyıklı bir takım teyzelerle karşılaştım. Kabuslarıma girecek nitelikte olan bu teyzelerin yaşadıkları yere meğer "bıyıklı kadınlar mahallesi" deniyormuş, uzak durmalıydım.

13. Otobüs şöförümüz, bize iki cümlede anlattığı mola verecek olduğumuz haberini, Yunanca tek kelimede söyleyiveriyordu. Ya biz aptaldık, yahut Yunanlılar leb demeden leblebiyi anlıyordu.

14. İlk gün bütün bankalar, bazı dükkanlar ve şehirdeki iki Starbucks'tan biri kapalıydı. Tahminim doğru çıktı, grev varmış ve çatışmada hasar görmekten çekinen yerler kapatmıştı.

15. Yunan tren istasyonu, yolundan geri döneceğim kadar abuk subuk bir yerde karşıma çıktı. Otobüs seferleri düzenleyenler ise, Üsküp'ü Arnavutluk'ta sanıyorlardı.

331

(19 MAYIS ÇARŞAMBA)

Gülücükler:

Otobüsün ilk mola yerinde, kimsenin gelmediği hayalet düğün salonuna güldüler.

Sınırda aşağı indirilen zenci amcayı sorduklarında kaptanın "Onu geri gönderecekler, dudakları kriterlere uymadı." cevabına güldüler.

Sadece onların tepesinde çalan ve bir türlü susturulamayan radyo hoparlörüne güldüler.

Her an herkese bir şeyler öğretme hevesinde olan adam, otobüse binmekte gecikince neredeyse unutulacakken, kızının korkarak "Babam kaldı! Babam kaldı!" diye bağırmasına güldüler.

Dışarı sadece beyaz tshirt ile çıkan adama "Apaçi amca" ismini takıp ona güldüler.

Kahve istediklerinde önlerine kağıt bardaklarda ve pişmemiş bir Türk kahvesi olarak gelen "küçük kahve"ye güldüler.

Gülecek çok şey buldular, çünkü tadını çıkarıyorlardı her anın...

330

(18 MAYIS SALI)

Hazırlık

329

(17 MAYIS PAZARTESİ)

Hava bozmuş, dalgalar hırsla çarpıyordu,

Bu akşam sahil melankolik ve tenhaydı.

"Hiç geçmeyecek bir acı, değil mi.." dedi adam, anlayarak.

Kadının alt dudağı titredi, gözleri doldu.

"Geçmesini istiyor musun ki?" diye sordu adam, hatırlatarak.

"İstemiyorum,"dedi kadın, "çünkü bu acıyı da unutursam...

Ne kalır geriye ondan?"

Ağlamaya başladı, kapkara bir fırtına bulutu gibi yüklüydü.

Adam da ona sarıldı, babalarını düşünüp ağladılar.

328

Ne bomboşum

ve birinin çıkıp

beni doldurmasını

beklemekteyim çaresizce

Ne taşmak üzereyim

ki birini bulup

kendimi boşaltmaya

ihtiyaç duyayım delice

Kendime yetecek kadar

var bende benden!

327

Bay Maske ile Bayan Hiciv arasında bir diyalog:

"Yaşamak; zekamıza hakaret, gerçekten

zevkimize hakaret, inceliğimize hakaret-

alaycılığımızı besliyor belki yalnız!"

dedi Bayan Hiciv-ustası.

"Aslında şu söylediğin,

Nietzsche'den uzaklaşıp

Schopenhauer'e seni yaklaştıran bir şey."

dedi Bay Maske-ustası.

"Benim de niyetim zaten

seni şu "bıyıklı"dan biraz çalmak!

Bunun için Platon'la bile işbirliği yapabilirim!"

diye ekledi ardından hevesle.

Bayan Hiciv-ustası güldü kendi kendine

ve hatırladı: "Yalnızca kaybettiklerine

aşık olabilirsin: kendine, babana, ülkene..."

Sonra ikisi karşılıklı güldüler,

aynı anda ölmek istediler,

çünkü biliyorlardı; yalnızlıktan

daha ıssız bir tek şey mümkündü:

Yalnızlığı özlemek...

326

Erkeklerden bıkmış kızkardeşe:

Elbette seni sevmeyecekler:

Seni sevmeleri için

biraz daha az akıllı olmalıydın,

oysa fazlasıyla alaycısın sen-

hayatla ve kendinle dalga geçebiliyorsun.

Elbette seni anlamayacaklar:

onların zihni oyunlar ister,

entrikalar arar ve ancak

çözmeye çalışırken tatmin olur,

bir sonraki adımlarını planlamak isterler-

bir adım yaklaşır sonra geri çekilirler;

gerçekte sadece çocuklar onlar.

Elbette sana aşık olmayacaklar:

sana aşık olmaları için

bu kadar güçlü olmamalıydın bir kere,

onlara sığınabilmeliydin-

ihtiyaç duyulduklarını hissetmeliler.

zayıflıkların olmalıydı ki;

sana sarılıp seni koruyabilsinler.

Oysa fazla zekisin sen;

hem güzel, hem yetenekli hem güçlüsün

hiç bir erkeğe ihtiyacın da yok

mutlu olmak ve yaşamaktan zevk almak için

öyleyse..?

elbette seni sevmeyecekler- şaşırma buna

onlar sana yetmezler kardeşim.

325

Nowhere Road'ta beni durdurup

öpen adama:

Bana dokunduğunda

Her şey anlamsızlaşıyor

Hiç bir şey duymama

Gerek kalmıyor

Belime sar kolunu

Birlikte susalım ve

Denize bakalım sadece

324

Beni soy

Sonra yıka beni

Beni yıka

Sonra kurula

Beni kurut

Sonra öp beni

Öperken yağla

Uzun uzun

Tadını çıkara çıkara

Leylak yağı,

Yasemin,

Belki biraz portakal

Beni öp

Sonra yatır beni

Yatır, uyut beni

Kucağında küçüleyim

Kaybolayım

Tatlı rüyalara dalayım

Beni öp

Sonra uyut beni

323

bu gece birkaç yağmur(luk) terleriz

meşhur mavi yağmurluğu çıkarıp

askıya asınca yatağın kenarındaki

sabaha nemli uyanır ensemizdeki öpücükler

saç diplerimize kondurduğumuz, uyku arası

bu gece birkaç sağanak terleriz

yatağın bir ucundan diğerine, boylu boyunca

ölesiye sevişmelerin ıslaklığından...

322

"Arzulardan özgürleşme"ye

takmışlar kafalarını

tüm doğulu keşişler

ve diyorlar ki ancak

hiç bir şey istemediğinde

tamamen özgür olabilirsin

peki söyleyin sayın

bilge kişiler,

şehvet-kıskançlık-oburluk

ya da öfke,

şiddetli dürtüleri bastırmak

duyguların boyunduruğundan

kurtulmak için verdiğiniz çaba

gerçekte başka bir arzunun

kelepçesini takmak olmuyor mu-

gönül rızası ile?...

"arzulardan kurtulmak arzusu"

böylece ele geçirmiş sizi

öyle ki yemiyor içmiyorsunuz,

arınmak için susuyor konuşmuyorsunuz

sevişmiyor, yaşamıyorsunuz

bedeninizi aşağıladınız

zayıflattınız dürtülerinizi

peki şimdi geriye kalandan

memnun musunuz?

hafiflediniz mi gerçekten?

yoksa daha bir ağırlaştı mı ruhunuz,

bana kalırsa siz küf kokuyorsunuz

rutubetli, uykulu ve uyuşuksunuz

oysa ki kelebek,

kozasını delince

yeniden doğmuş gibi

hafifler-

uykudan uyanmış gibi...

321

Hemen hemen hemen

Burdan hemen yarın

Uzaklara çok uzaklara

Bilmediğim yerlere görmediğim şehirlere

Gitmek gitmek gitmek

Trenler yollar raylar görmek

İstiyorsam istiyorsam çok istiyorsam

Suç bende mi, gençliğimde mi, baharda mı?

320

Dün gecenin öğrettikleri:

Kendinden son derece emin bir kadın bile

Heyecanlanabilirmiş bazen-öğrendim

Rakıyı hızlı ve buzlu içen güzel kadınlar hep

5 dublede sarhoş olurmuş, erik de yerlerse

Ama bazen dünya, sarhoşken daha güzel dönermiş

Dönen başını harika bir adamın omzuna yasladığında

Pek tatlı görünebilirmişsin uyurken, öyleymiş

Kendini kolay kolay kaybetmeyen bir kadın bile

Kusabilirmiş, ağzını silen bir adamın yanındaysa

Ve beklemediğin kadar sevimli dans eden bir adam

Sana öpüşmenin 3 farklı şeklinin ismini öğretebilirmiş

Yeni ayılmış ve dans etmeye, içmeye geri dönmüşsen

Hayatı hafife alan ve her şeyin tadını çıkaran insanlar

Şahane vakit geçirirlermiş, öğrendim, ne olursa olsun

Ve bana sarıldığında yatağa girip, çıplak bir adam

İçim gidermiş, kokusunu içime çektiğimde, öğrendim...

319

Bu akşam bana Kadın rolü düştü:

Tırnakları:Pembe Barbie plastiği

Yüzü: Rossetti portrelerinin hüznü

Elbisesi: Belini kavrayan erkek eli

Bacakları: Gülsuyu gezdirilmiş sütlaç

Sözleri: Sigarasını yakmalarını rica ediyor

Hali tavrı: Herkese tepeden bakıyor

Ayakkabıları: Yüksek ökçeli, siyah saten

318

Yapılacak o kadar çok şey var ki-

Gezecek yüzlerce şehir ve ülke

Görecek binlerce yer ve olay

Koklanacak çiçekler ile tenler

Öpülecek dudaklar ile yüzler

Hatırlanacak anlar ve unutulacak anılar

Okunacak bir sürü kitap

Sonra..yazılacak onlarca defter

Öğrenilecek daha neler neler var!

Tanışılacak, konuşulacak insanlar

Ağlanacak, gülünecek haberler...

Öyle çok şey var ki daha hayatta-

Yaşamak için sabırsızlanıyorum!

317

Kremalı bezeli yoğurtlu çilekli dudaklı öpücüklü güneşli çimenli mavili kahveli itiraflı

tatlı mı tatlı bir gün...!

316

(04 MAYIS SALI)

Dün gece kötü bir rüya gördüm:

İki umutsuz kız dışarı çıkmışız

Beklediğim adam gelmemiş,

Kendini eve, düşüncelere hapsetmiş

Çoluk çocuk tipler peşimize dolanmış

Arkamızdan koşarak önümüzü kesiyor ve

Bir bira içmezsek kalbinin kırılacağını söylüyormuş

Dün gece bir kabus gördüm:

Herkesin eğlendiği bir barda ikimizmişiz

Ne çalınan şarkıları tanıyormuşuz-

Ne dans eden insanları anlayabiliyormuşuz

Fazla sempatik ve dilinden bal damlayan

Adamları nedense bir türlü sevemiyormuşuz

Dün gece bir rüya gördüm:

Bana değer verdiğini söyleyen adam

Beni aramaya gerek görmüyormuş

Ben bu gece birlikte şarkı söylemeyi isterken

O yalnızlığına kaçmayı seçiyormuş

İki umutsuz kız, iki uyumsuz, düşünüp gülüyormuşuz:

Neden her yerde yabancıyız bir şekilde ve

Bir biz mi tiksiniyoruz insanların sahteliğinden?

315

(03 MAYIS PAZARTESİ)

Bana yazdıklarına bakıyorum şimdi:

Beyaz atletim üstüne karalanmış birkaç satır

Yamuk yumuk harflerle "Güçlü kal tatlı bebek!"*

Bizim gibi insanlar hep güçlü kalmalı, haklısın

"Ne gelirse gelsin başımıza yazgı ve yaşantı olarak-

Hep bir dağa tırmanma vardır bunda"** biliyorum

Ne olursa olsun, bizim gibilerin var olması çok önemli

Bu, kendi mezarını kazan ölülerin dünyasında

Düşüncelerde kaybolmuş ve omuzları düşmüş olmak

Yakışmıyor bizim gibi korlara, ki asla küle dönmeyiz

Bastığımız toprak aniden ayaklarımız altından çekilip alınmış ve

Hep belirlediğimiz hayat güzergahımız bambaşka yollara sapmışsa

Tüm bildiklerimizi unutup yeniden öğrenmeye hazırız biz,

Hafızamızı tazelemeye ve biriktirmeye yeniden başlamaya...

Bütün öğrendiklerimiz, gördüklerimiz, gezdiklerimiz, dinlediklerimiz

Okuduklarımız, anlattıklarımız, şaşırdıklarımız, katlandıklarımız

Bizi biz yapan bütün bunlardan bir fazlası: hepsini alsalar bile

Kimsenin elimizden alamayacağı son zerre-hep içimizde kalacak olan

Bizim gibiler hep güçlü kalacaklar, sen ve ben-

Dünyanın neresine gidersek gidelim, eminim

Her şehir bizi kucaklayacak, evimize gelmiş olacağız

Her insan bize arkadaşlık edecek, dostlarımızı bulacağız

Dünyanın bir ucunda yapayalnız da olsak, her şeyden uzakta

Sahip olduklarımızı geride bırakmış, tüm tanıdık yüzleri terk etmiş

Yine de yalnız kalmayacağız: sevdiğimiz hayaletler bizimle gelecek

Bizim gibiler hep mutlu olacaklar, sen ve ben-

Her sabah yeni günü kutlayarak uyanacağız, aynı Güneş altında

Her gece dans ederek uluyacağız, aynı Ay'a bakarak

Önümüzü görmediğimizde bile yürümeye devam edeceğiz,

Sonunu bilmediğimiz, kimselerin cesaret edemediği yollara

Durmadan, duraksamadan atılacağız, korkaklık yok hamurumuzda

Zirvesini hedeflemediğimiz en yüksek dağlara tırmanmaya

Sırf tırmanışın hazzına müptela olduğumuzdan aşkla devam edeceğiz

Bizim gibiler, sen, ben, ve diğerleri-yolun bir yerlerinde elbet karşılaşacağız...

* Eugene Hutz'un 2007 mayısında üstümdeki beyaz atlete yazdığı son satır.

** Friedrich Nietzsche'den alıntı.

314

"Erkek dediğin;

seni elinin tersiyle değil avucunun içiyle kavrayacak"

Elimi avucunun içine aldığında,

kıstırılmış veya hapsedilmiş değil-

Güvende ve gururlu hissetmek istiyorum.

"Erkek dediğin;

Sen onu merak ettiğinde, kendisine hesap soruluyor havasına girmeyecek. Senin inceliğine karşılık umursamaz davranmayacak."

Seni aradığımda, sana ulaşmak istediğimde,

takıntılı veya sana muhtaç değil-

Samimi ve sana yakın hissetmek istiyorum.

"Erkek dediğin;

Cesur olacak cesur! Seni seviyorum, derken korkmayacak. Seviyorum, deyip bir sonraki perdede kaçmayacak. Özlüyorum diyorsa gelecek. Kaybetmek istemiyorum diyorsa kaybetmeyecek."

Beni sevdiğini söylerken bu kadar çekingen ve cimri olmana gerek var mı?

Gerçekten böyle düşünerek mi yaklaşılmalı sevgiye, adlandırma çabası içinde, eklentiler ve kategorilerle birlikte...?

Senin için çok değerli olduğumu söylediğinde, buna inanmam için, seni sevmemden ve senden beklediğim sevgiden korkmadığını görmek istiyorum.

"Erkek dediğin;

Seni alnından öptüğünde, bileceksin ki sevgisi geçici ve zayıf değildir. Ve sevgiyle öptüğünde dudaklarından, bileceksin ki öpüşünün tek sebebi şehvet değildir."

Beni arzuladığını gördüğümde hem edepsizce hoşlanırken bundan hem de içten içe korkmama gerek var mı?

Gerçekten sadece isteğin mi bana yönelen-yoksa beni ben olduğum için seviyor musun, güzelliğim ve kadınlığımı da beni ben yapanların bir parçası olarak algılayarak...?

Benle sevişmenin çok güzel olduğunu söylediğinde, buna inanmam için, sevişmenin de bir sevmek eylemi olduğunu ve teknikten çok daha fazlasını barındırdığını bilmeni istiyorum.

Not: Tüm tırnak içine alınmış dizeler, Can Yücel'in "Erkek dediğin" adlı şiirinden alıntıdır.

313

Gerçekten ağlamak veya gülmek istiyorsan

Buna karşılık teselli arama

ve yalnız başına yap bunları.