Bugün tesadüfen, bana eskiden yazdıklarını buldum, kaybettiğimi sandığım mesajları okudum.
"Benden harika bir insan olduğunu duymanın sana ne kadar iyi geleceğini" okuduğumda nasıl gülümsediğimi hatırladım.
Beni yemeğe çağırdığında gelememiştim, midem bozuktu hiçbir şey yiyemiyordum, üstelik sen de dahil herkesten ne kadar beyaz ve kötü gözüktüğümü duymuştum. Buna sitemkar bir cevap verdikten sonra öğrenmiştim ki: "benim güzelliğimi hiçbir şey gölgeleyemezmiş"...
Sonra bana çilekli tatlı yaptığın gün, sahilde yedirmiştin. Ne lezzetli bir özür!
İlk mesajlarından biri; "samimiyet gösterisi" olarak doğum tarihin...
Bazen en ufacık bir şeyler duymanın heyecanı ölçüsüzce taşkın olabilirmiş...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder