(26 TEMMUZ ÇARŞAMBA)
Bu sabah hasta uyandım, boğazım ağrıyordu. Kızların kahvaltısını hazırladım, yardımcımız gelene kadar onlarla ilgilendim. Sonra ayakta duracak halim olmadığı için tekrar yatağa girdim ve hiç sebebi yokken, birdenbire aklıma geldi; açtım Wasteland okudum. Her satırda hayran kalarak, gülerek, bir şiirden fazlası olduğunu hatırlayarak... Aslında yazmayacaktım bunu, ama o kadar sık tekrarlanıyor ki bunlar-those synchronicities...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder