(25 TEMMUZ SALI)
Sabaha karşı rüyamda seni görmek öyle iyi geldi ki...
Annemin evinde ailemle beraberdik; anneannem, dayım, belki dedem... Annem boncuklu bir eldiven işlemiş bana, henüz sadece bir örnek halinde ama çok güzel, ona bakıyoruz.
"Biraz büyük galiba" diyorum sol elime giyerken, "ama ben de büyüğüm"
En sevdiğim çiçeklerden açılıyor söz "Sarı" diyor anneannem, "sarı değil" diyorum, sen araya giriyorsun, "Bordo mu, Rana?" Olabilir...
Artık ailemi, büyüdüğüm evi gördün tanıdın, senden saklayacak bir şeyim kalmadı, diye düşünüyorum. Yüksek tavanlı kocaman salonda bir yukarı bakıyorum sanki stoklanmış bir sürü yuvarlak ekmekle dolu. Çatıya içeriden tahtalarla tutturulmuş paket paket ekmek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder