5082

 (22 MAYIS PAZARTESİ)

Yorgunluktan ölüyorum, yine de sabah rutinimi ihmal etmiyorum, edemiyorum. Görevlerimi yaptıktan sonra biraz yatayım dedim, ama sürekli mesajlarla, telefonlar ve kapı ziliyle bölününce uyuyamadım. Huzursuz, zihnimin bulanık ve yarı uykuda olduğum bu anları sevmiyorum. 

Mecbur kalktım oturdum işimin başına, bazen bu bitmiş tükenmiş anlarımda bana bir deli kuvveti geliyor. İşimle ilgili yapmak istediğim çok şey var ve heyecanla doluyum! 

Akşamüstü kızları parka çıkardık, taşlarla oynadılar, herkes saç ve göz renklerine bayıldı. Tanımadığımız insanların bu kadar sevmesi çok hoşuma gidiyor. Venüs 1. evde- gösterişli çocuklar!

Yemekten sonra akşam Lethe üzerinden geçiyorum; son düzeltmeler ama epey de vakit alıyor. Sanki düzelttim sandığım detaylar hala yanlış kalmış, hepsini yeniden editliyorum. Bu Gılgamış öyküsü cidden enteresan, umarım daha detaylı öğrenmek için vakit bulabilirim.