(9 MART PERŞEMBE)
Üniversiteden bir arkadaşımla buluştuk, kahve içip biraz sohbet ettik. Konuşurken konu hep, benim tarafından aynı yere geliyor ve içinden geçtiğim deneyimi anlatma ihtiyacı hissediyorum. Ama bir yandan çekingen de davranıyorum; çünkü anlaşılmayacağını biliyorum.
Nasıl olur da bu kadar harika bir şeyi es geçerler, nasıl görmez, umursamazlar, gündelik işler yüzünden nasıl kaçırabilirler... diye düşündükçe aklım almıyor. Herkes görsün, herkes öğrensin istiyorum, herkes büyülensin benim gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder