(27 ŞUBAT SALI)
Bir sarsıntı daha; seyahat planından tesadüfen haberim oldu ve ertesi güne kadar aklımdan çıkmadı, bende mi bir anormallik var yoksa son günlerde her şey üst üste mi geliyor?
Bu dünyaya ait olmadığımı bir kez daha anlıyorum; herkes için normal kabul edilen bu gibi şeyler bana ters geliyor, neden kabul etmek zorunda olayım ki?
Benden fazla başkalarıyla vakit geçiren, bir yemek eşliğinde sohbet dahi olsa hayatından bir şeyler paylaşan birine nasıl yakın hissedebilirim?
Artık benim değilmiş gibi hissediyorum, doğrusu bu-uzaklaşıyorum ve kendimi geri çekmekten başka yol bulamıyorum. Bana hayatı çok karanlık artık, çok uzak, seçemiyorum...
Kimsenin suçu yok bu durumda, yanlış anlaşılmasın-sadece ben katlanamıyorum artık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder