(20 KASIM ÇARŞAMBA)
Dün doğum günümde sanki içimden bir kuşu saldım, tuhaf bir özgürlük anı yaşadım kendi içimde...
Bıraktım bazı şeyleri, terapiyi de bırakmaya karar verdim, haftaya gittiğimde konuşacağım. Ama tepkili değilim, karamsar da değilim hatta.
"Artık terapinin nasıl bir şey olduğunu, ne bekleyebileceğimi biliyorum ve soruların hiç bitmeyeceğini de... Bir süredir buraya geldiğime memnunum; kendimle baş başa gibi hissederek konuşmak, karşımda beni kötü niyetli olmadan tarafsızca dinleyen birinin olduğunu bilmek güzel. Artık bir süre kendi başıma kalmak ve işlerime odaklanmak istiyorum. Çünkü işimi ve ailemi biraz ihmal ettiğimi fark ettim, kendi duygularımı odağıma aldığım için son aylarda. Bana iyi gelmesi için yaptığım şeylerin biraz fazla yorucu olduğunu fark ettim; her gün yoga piyano, her hafta terapi, seramik derken koşturmaktan yorgun düşmüşüm. Bu hafta dinlenmek iyi geldi bana. Şimdi bir süre de işime adamak istiyorum kendimi. Belki sıkışmış hissettiğimde tekrar gelebilirim. Desteğiniz için çok teşekkürler."
Böyle bir konuşma geçiyor içimden, bu hafta piyano çalışamadım, derse de gitmeyeceğim. Artık yeni bir döneme giriyoruz ve eskisi gibi hissetmiyorum, eskisinden farklı bir düzen hakim olacak ve elbette benim kontrolümde olacak. İpleri ele alıyorum ve cesaretle hayata devam diyorum!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder