22 Eylül 2019 Pazar

3742

(21 EYLÜL CUMARTESİ)

Hafta sonuna dün akşamdan girdik; enerjim biraz düşük ve kendimi azıcık hasta hissediyordum ama, tam da evde mıçmıç modundaydım. Şarap açıp peynir meyve tahtası hazırladım kendimize, bir de film açtık-daha ne isterim! Absürt komik bir İspanyol filmiydi; bir barda mahsur kalan insanların tuhaf maceraları...
Dünden bugüne güzel uyandım, yogamı aksatmadan devam ettim ve kahvaltıdan sonra evdeki işlere vakit ayırdık. Sonbahara girerken evde bir sürü iş var; balkondaki bitkileri ekmekle başlıyoruz. Saksıları değişenler, yeni gelen sukulentler... Umarım hepsi uzun ömürlü olur yerlerini sever büyürler.
Balkon bahçemizi yaptıktan sonra çalışma odamdaki birkaç işi hallediyoruz; ofis koltuğumu yeniden monte ediyoruz. İşlere girişmişken bir de yatağın altından battaniyeler, kışlık nevresimler ve pijamalarımızı çıkarıyoruz.
Daha giysi dolabına girmedik, ama tahminimden uzun sürdü ve yordu bu işler bizi.
Öğleden sonra biraz rutin işlerime bakıp müşterilere cevap yazıyorum, ardından saçlarımı yapıp moral depoluyorum çünkü akşam film biletimiz var. 
Festivalden son filmimiz Lara; oğlunun akşamki konserine hazırlanan bir anneyi anlatıyor.
 Tanımlaması zor bir konusu ve şık bir kış atmosferi var; piyanist oğlunu yeni bestesini eleştiren anne Lara'nın etrafındaki herkesle sorunlu ilişkiler kurduğunu fark ediyoruz. Neden bu kadar dışlandığını anlayamasak da, yakınlarının tümüne uzak kalan bu kadının 60. yaş gününü yalnız geçirmesine üzülüyoruz.
 Bir cümlesi bana çok tanıdık geliyor: "Zirveye ulaşamayacağımı anlayınca bıraktım." bunun gibi bir şeydi-gerçekten yeteneği olup olmadığına kafayı takmış, hırsının onu tüketmesine izin vermiş fazlasıyla mükemmelliyetçi bir karakter. Yaşlı piyano hocasının karizmasına hayran kalarak ve daha fazla çalmalıyım diyerek çıkıyorum sinemadan.
Son zamanlarda kendime ayıracak vaktim olmadığından düzenli piyano çalamadıysam da, bu hafta yeniden başladım ve kendimi enteresan bir şekilde daha içinde hissediyorum müziğin artık. Daha çok kendimi verebiliyorum ve sanki notalardan bağımsız bir his alanı keşfettim piyanoda...
Bu sonbahardan dileğim her gün çalmak ve hatta mprovizasyon yapmak.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder