(20 TEMMUZ CUMARTESİ)
İçimi saran tüm kasvete rağmen yeni güne uyandım, kızlara ve bize kahvaltı hazırladım. Evi toparlamak uzun sürdü, sıcaktan bunalsam da güzel siyah elbisemi giydim ve gücümü toplayıp veterinere gittim.
Dirmit'in öldüğünü öğrendik.
Bekliyordum, aslında sanki onun cenazesi için hazırlanıp gitmişim. Emirli'ye getirdik, kızlara bahçede havuz doldurduk, arkadaşımız da geldi. Sonra bahçemizin bir köşesini belirleyip kazdık, güzeller güzeli kızımı poşetten çıkarıp kağıda sardık ve küçücük bedenini mezarına gömdük.
Ona elimden geldiğince eşlik edeceğim yolculuğunda...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder