(23 TEMMUZ SALI)
Bunca işin gücün arasında bir de sokaktaki kedilerle ilgileniyorum, başka türlü içim rahat etmiyor ki. Sabah yogası ve kahvaltının ardından parktaki kedilerden dördünü yakalayıp veterinere götürmek üzere arabaya koyduk. Belediyeden randevu alıp her hafta birkaçını kısırlaştırsak ne güzel olur...
Annemin evine uğrayıp gönderileri dükkana bırakmayı planlıyordum bugün, kapı önünde anahtarla açamayınca sinir oldum. Hatırladım birden sonra; anahtarları değiştirmişti annem, bana de söylemişti ama unuttum. Bu sıcakta buraya kadar yürüyüp terledim boşu boşuna, neyse dedim, dükkana geçtim. Yanımdaki paketi bıraktım, diğerlerini de yarın veririm dedim. Dükkandan taksiyle eve döndüm, bir de ne göreyim; bu sefer de bizim evin anahtarları yanımda yok! Şaka gibi, takside mi düşürdüm diye korktum, dükkanı aradım. Usta burada yok deyince panikleyip çilingir mi çağırsam diye düşünmeye başladım. Tam o sırada tekrar telefon geldi, dükkandaymış-neyse... Tekrar taksiye atlayıp gittim aldım geldim. 1 saatim boşa geçmiş oldu, sinir de cabası. Merkür retrosu böyle bir şey işte...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder