(6 NİSAN CUMARTESİ)
İpimin boynumda olmadığını farkettim kahvaltıya oturmuşken, birdenbire. Yatak odasına ve banyoya baktım bulamadım, bir yerden çıkacak gibi geliyor... Perşembe akşamı nereye astığımı hatırlıyorum, dünden emin değilim. Böylelikle ne kadar uyur gezer yaşadığımı da anlıyorum. Umarım çabucak bulurum. Şimdi bırakıp Emirli'ye gidiyoruz.
Kızlar arkadaşımızla bahçede suluboya yaparken aşırı eğlendiler, tam istedikleri gibi bir gün geçirdiler. Hava da mis gibiydi, ağacın altında resim yapmak onları çok mutlu eti. Sonra da içeride dans edip oynadılar. Düşündüm de; bunca zaman bir kez bile böyle vakit ayıramadım onlara ne acayip, ne yazık! Kendimi tam anlamıyla onlara verebildiğim bütün bir günümüz olmadı hiç, birlikte aktivite yaptığımız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder