(6 KASIM)
Tükenmiş hissediyorum, bıkkın ve bitkinim.
Geçici olduğu için bu döneme tahammül etmeye çalışıyorum, ama kendi evimde yabancı gibiyim. Gece yarısı gelen bir mesaj beni hüngür hüngür ağlatabiliyor-kendimi değerli hissettiren başka bir şey yok.
Sürekli fiziksel olarak çabalıyorum ve ruhsal anlamda yıpranıyorum, her saat, her gün ve her gece böyle devam ediyor. Buna dayanabilmek için bir yerden besleniyor olmam gerek, bir şekilde boşalan depomu doldurmalıyım- ama öyle bir kaynağım yok. An be an eksiliyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder