4494

(11 EKİM)

Benim için zor bir gün; sabah hızlıca hazırlanıp maillerime bile tam geri dönemeden evden çıktığım ve akşamüstü yorgun döndüğüm bir hastane günü.

Rutin ultrason kontrolünde ikizlerin gelişimini beklediğimizden geride görünce, yine beni hocasının da görmesini istedi doktorum. Biraz moraller bozuldu açıkçası; ben çok emindim ay sonuna kadar her şeyin yolunda gideceğinden. Şimdi prematüre bebeklerin zorlukları ile nasıl başa çıkacağımı bilemiyorum ve korkmaya başladım.

NST'ye girdim ardından; iki tane elektrot bağlı dev göbeğimle yarı uzanır pozisyonda kek yemeye çalıştığım sahneyi çekmek lazımdı aslında! İkizlerin her şeyi komplike malum; neyse ki sonuçlar iyi çıktı.

Akşamüstü de eğlenceli Mehmet hocanın muayenehanesine yetiştik annemle, kadıncağız da benimle oradan oraya koşturdu bütün gün. Buradan biraz moralim düzelmiş ayrıldım; ikisinin gelişiminin benzer ölçtü ve doppler değerlerini normal bulduğunu söyledi. Güdük değilmiş kızlarım!!

35. haftayı görmenin bile monokoryonik ikizler için iyi oluğunu, bundan sonra akciğerlerinde sorun olmayacağını söylemesi rahatlattı. Umuyorum kızlarımız sağlıkla ve en doğru zamanda dünyaya gelirler!