(20 MART CUMA)
Bir yandan evde kendime biraz sakin vakit ayırmanın rahatlığı, bir yandan hayatı kaçırıyoruz huzursuzluğu, işlerimi etkileyecek mi endişesi ve ister istemez mahrum kalınan iletişim ve eksik kalan keyif... Hepsi bir araya gelince tam şu aralar ruh halimizi oluşturuyor işte.
İnsanları görmek, dışarıda bir kahve içmek veya bir kadeh şarap eşliğinde sohbet etmek ne büyük ihtiyaçmış meğer... Issızlık arttıkça belirsizlik gerdikçe, "öteki"ne duyulan bu tuhaf ihtiyacımızı daha derin hisseder olduk.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder