Çok yıpratıyor beni bu mevzular, gerçekten çok yoruyor...
Oysa bizi baş başa bıraksalar her şey belki de güzel olacak.
Sadece hayatımı özgürce, kendi istediğim gibi yaşamak istiyorum! Görüşmek istediğim insanları seçmek, vaktimi nelere ayıracağımı kendim planlamak...
Sürekli bizden yersiz beklentileri olan aile üyelerinden bıktım usandım.
Neden şuraya gelmiyorsunuz neden bunu yapmıyorsunuz diye sorup durmalarından yıldım artık.
Biz böyleyiz, sizinki gibi bir hayat tarzımız yok ve lütfen bizi olduğumuz gibi kabul edin demek istiyorum açıkça. Biz böyle mutluyuz karışmayın, olmaz mı?
İnancımı yitiriyorum yavaş yavaş, bugün bir milat gibi hissediyorum.
Umarım rahatlayabiliriz, en kısa zamanda, fazlasıyla gerildik çünkü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder