(31 TEMMUZ SALI)
Yolculuğa çıkmanın verdiği aidiyetsizlik hissini özlemişim; bomboş uzanan karanlık yollar kıvrım kıvrım, arada tek tük ışıksız evler, insansız ıssız sokaklarda köpekler, yol üstü duraklarda içilen demli çaylar, uyku sersemi bölük pörçük ve asık suratlı sessiz sohbetler, camdan bana bakan ısrarlı ve durgun yüzümün sükuneti, ardımda bıraktığım düşünceler ile peşimden gelenler... Hepsini özlemişim!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder