(3 MART PAZAR)
Daha iyiyim. Önümde yepyeni bir 24 saat var ve mutsuzluğa vaktim yok.
Eskiden olsa, bu depresif halimi daha da sürdürür hatta derin bir çukura düşer çıkamazdım. Çıkamadıkça debelenir sinirlenirdim. En azından bir fark olsun artık.
Hava beklediğimden güzel; papatyalar açmış, mis gibi bahar geldi geliyor... Kızları parka götürdük, her yeri yonca basmış, doğanın müdahale edilmediğinde ele geçirmesi ne harika!
Yemek yaptık, toplanıp erkence döndük, ayakkabıyı araya sıkıştırdık ve Kadıköy'de sinemaya yetiştik. Filmde insanın kötülüğünü, körlüğünü görünce bir kez daha kendi üzerinde çalışmayan insanlar yüzünden bu düzenin asla düzelmeyeceğini anladım. Bu Nazi evindeki bahçenin düzenine özendim ama, çocukların disiplinine de.
İnanılmaz tatlı tüylü bir kedi gördük çarşıda, umarım çok güzel bir yuvası olur!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder