(26 ŞUBAT PAZARTESİ)
2 hafta geçti, hala maliye teftişini bekliyoruz. Annemdeki düzene biraz daha alıştık artık, ilk hafta ne kadar zorlanmış ve hiç rahat edememiştim. Kızlar için de kreş öncesi adete alıştırma gibi oldu; her sabah evden çıkmak. Uykusuz başladım bugüne; evde temizlik vesaire derken 11 de çıkabildik, umarım kaçırmamışızdır. En kötüsü, evde hareketsiz bir yaşam sürmek; odadan odaya hasta gibi bir hayatım var ve yoga yapabildiğim zamanları çok özlüyorum. Sağlıksız hissediyorum ve meditasyona halim kalmıyor, kızlar bebekken bile daha iyi gidiyordu. Akşam onları uyuttuktan sonra bana kalan kısa süreyi genelde dizi-film seyrederek veya kitap okuyarak geçirmeyi tercih ediyorum- hayatımdan kaçacak, aklımdakileri dağıtacak bir alan olsun istiyorum çünkü. Evet, bu düzenden memnun değilim ve kendimden daha iyisini beklerdim, ama biraz izin vereceğim kendime bu aralar dediğim gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder