(09 MAYIS CUMARTESİ)
Dün akşam Emirli'ye geldik kediyle birlikte, yorulduk ama değdi bütün günkü çabamıza. İçim inanılmaz rahatladı, anlatamam.
Bu sabah yogadan sonra güzel bir kahvaltı sofrası kurduk, biraz keyif yaptık. Öğlen mantar pano projesi üzerinde çalıştık, yol alınca hoşuma gitti.
Kediciğimiz köşelere sinip saklanıyor, henüz kendini güvensiz hissediyor ve az mama yiyor. Ama iyi tarafı, akşam ilk kez kumuna girdi kendiliğinden ve yanına eğilip sevince şımarıp kuduruyor hemen. Öyle küçük, o kadar savunmasız ve sevgiye aç ki! Hiç sesi çıkmıyor, varlığı yokluğu bir, asla şımarık değil, küskün ve ürkek biraz...
Zamanla daha iyi olacağına inanıyorum. Bu arada buradaki kedilere yenileri eklenmiş ve belediyeye kısırlaştırmaya götüreceğimiz 2 kedinin de hamile olduğunu fark ettik. Kötü bir sürpriz oldu, biraz bunaldım bugün açıkçası; yetişmeye çalıştığımız hayvan sayısı arttıkça maddi manevi yükümüz de artıyor. Köpeklere mama bırakırken uyuz haplarını yutturduk, bir tanesini yavruladığını görüp minikleri sevdik. O esnada gelen otobüsün şoförü arkadaşlarıyla aralarında para toplayıp mama desteği yapmak istediklerini söyledi, ne kadar sevindim! Böyle insanlar da var işte.
Süt yumurta aldığımız çiftliğin sahibi bize yeni aldığı bıldırcınları, yumurtadan çıkmaya çalışan ördek yavrularını gösterdi.
Akşam mangal yaktık, birer duble Beylerbeyi koyduk. Kıbrıs'tan getirdiğim rakıları tatmak bugün kısmet oldu; çok rafine bir tadı varmış-bilmeden aldım ama bayıldım. Hava kararıp serinleyince içeri geçtik, şömineyi yakıp yeni bir diziye başladık: Unorthodox. Tam benlik, merakla bekliyorum 2. bölümünü...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder