(25 TEMMUZ CUMARTESİ)
Sabah erkenden aradığına sevindim, şaşırdım.
Sahilde beni karşıladığında yüzün gülüyordu, biraz rahatladım.
"Hafta sonu belki gelmezsin, gelsen bile belki aramazsın diye düşündüm. Burada olup olmadığını anlayabilmek için sürekli internette aktif misin diye baktım. 1 haftadır bilmeden yaşadım, neyi beklediğimi..."
"Ben de sürekli sana baktım, mesaj geldiğinde senden sanıp sevindim, sen neden hiç aramadın?"
"Yazdıklarıma cevap vermedin, ben de artık beni görmek istemiyorsun sandım. Mesela hafta sonu da hiç ses çıkmazsa ne düşünmeliyim, ayrılmış mı olacağız, diye düşünüp durdum. Nasıl anlayacaktım, hiçbir şey söylemeden terk ettiysen beni?"
"Böyle bir şeyi kendime yakıştırmazdım, ben de aynı şeyi düşündüm; beni istemiyor artık herhalde dedim. Yazdıklarının hepsini okudum, özellikle son günleri... Arayıp taradım buldum ve okudum; "Gözümde küçüldün" yazmışsın. Böyle birini artık sevemeyeceğini düşündüm."
"Ben, "Gözümde bir çocuk gibi küçüldün" yazmıştım. Çocuk gibi ifadesi var orada, çok aşağılayıcı değil aslında."
"Gerçekten o kadar karaktersiz mi görüyorsun beni?!"
"Seni hiç bir zaman karaktersiz görmedim."
Sana sarıldım, sende ağladım, senle avundum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder