Gitsek mi, kalsak mı... İçimden Kaş'ı bırakmak gelmiyor, ama Olympos'un da kendine özgü bir havası var. Kahvaltıdan sonra düşüyoruz yine yola.
Biraz uzun süren yolculuktan sonra öğleden sonra varıyoruz; zaten sıcak basmışken sahilde çakıllar ve kum üzerinden Çıralı'ya kadar yürümek beni mahvediyor.
Çıralı sahilinde beynimin içinde çorba kaynıyor gibi hissediyorum; sıcak ve sulu bir sıvı taşıyorum sanki kafamda beyin yerine!
Temmuz sıcağında, hele ki bayram kalabalığında buraya gelmek akıllıca sayılmaz aslında-yine de tanıdık manzarayı görmek güzel...
Kaş konforundan sonra bungalovda duş alma macerası; bir türlü başımı tutturamayan suyu zapt etmek için duş başlığı ile imtihanımız biraz şampuanlı geçiyor.
Akşam yemeğinde okul kantinini hatırlıyorum elimde tabaklarla sıraya girince; buranın ortamını seviyorum. Neyse ki akşamları serin, öyle bir güzelliği var, gece hiç terlemeden uyuyoruz mışıl mışıl.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder