(17 MAYIS CUMA)
Bu hafta ikimiz de çok kötüyüz; sürekli hastalanmak ve istediğim hiçbir şeyi yapamamak öfkelendirdi beni, bıkkın ve tahammülsüz hissediyorum.
Sonra birden, "zor zamanları pratiğe çevir" diyen bir öğretinin öğrencisi olduğumu hatırlayıp kendime geliyorum.
Bir zamanlar isteyebileceğim her şeyi bana veren adam, baktım bu sabah ağzından köpükler saçarak en ufak şeye bağıran birine dönüşmüş. En kötüsü de, kendinin farkında olmayışı.
Yine kendime sığınacağım bu fırtınadan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder