(7 OCAK PAZAR)
Saatleri değil adeta dakikaları saydığım, bunaltan yavaşlıkta sessiz bir pazar günü.
Hiç bir bağım olmasını istemediğim insanlarla, kendi evimde yabancı gibi, bir köşede üşüyerek tek kelime etmeden, başımı önümden kaldırmadan çalışmaya çalıştım-gerçekte sadece yok olmak istedim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder