Bu hafta o kadar işim var ki, sanki herkesten fazla meşgulüm!
Bir yandan içimdeki huzursuzluk tırmalayıp duruyor, sabaha karşı uyandırıyor...
Kötü rüyalarda hatırlatıyor ertelediğim düşlerimle bastırdığım hislerimi.
Güne taze bir kahvaltı salatası ile başladım, sabah yogamın ardından. Gönderileri hazırlamak çok uzun zamanımı aldı, gereksiz prosedürler saçma detaylarla uğraştım durdum. Yeni değiştirdikleri sistemde bir türlü eskisi gibi yapamadım, ama bundan sonra daha kolay olur umuyorum.
Sinirli ve sabırsızdım bütün gün, öğlen dükkana uğradıktan sonra yürüyüşe çıktım. Ama hava öyle sıcak o kadar sıkıntılıydı ki fazla devam edemeden mola vermek zorunda kaldım. Buz gibi limonata diriltti, parktaki kedileri doyurmak sevindirdi beni.
Dönüşte ancak müşterilere cevap yazıp işleri yoluna koydum. Bir de çamaşır makinesi arızası ve telefonumun ekranının olmayacak şekilde kırılması çıktı şimdi. Akşamüstü piyano çalacak vaktim oldu, yeni parçaya başladım biraz. Yine Bach ama bu kez hareketli.
İçimde bir yerler kırık dökük, bir buruk kekremsi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder