Bugünün en ilginç deneyimi şüphesiz, Sih tapınağında bir ayine katılmamızsı.
Girişte sarı sarıklı beyaz entarili Sihler insanların ayaklarını yıkamalarına yardımcı oluyordu, o kadar sevimli davrandılar ki biz de davetkar tavırlarına uyup içeri girmeye karar verdik.
Sihliği tam çözemediysem de; 10gurunun izinden giden 16.yy.da Hinduluktan reformla gelişerek türemiş bir sistem olduğunu öğrendim. Sanırsam Budizm gibi bir tanrıdan ziyade dini liderlerin felsefesi takip ediliyor. Sih erkekler sakal uzatıp başlarına rengarenk türban takıyor ve bellerinde birer kama taşıyorlar. Genel olarak Panjab eyaletinde konumlanmış bu azınlık grup Hindulardan daha zengin kesimi oluşturuyor.
Burada tanıdığım çok tatlı bir Hindu arkadaş, kutsal kitaplarının Sihlerinkiyle hemen hemen aynı olduğunu söyledi. Sih erkekleri gözlerinin sürmesiyle, bakımlı sakalları ve dikkat çeken türbanlarıyla çok karizmatikler...
Tapınağa girerken biz de herkes gibi ayakkabılarımızı çıkartıp başımıza allı dallı örtüler bağladık. Ayaklarımızı suya sokup içeri adım attık. Her yaştan insan, ortada halıya oturmuş müziği dinliyordu; müzik de hiç öyle bayık ilahilere benzemeyen hareketli pop gibi bir şey ama etnik enstrümanlarla sarı sarıklı amcalar çalıyor...
Müzik bitince hitabeti kuvvetli bir amcam duaya başladı, arada halk tekrar ediyor. Dua bitmeye doğru birer birer adamlar kalkıp ortadaki sunak gibi mermer platformu öpmeye başladılar. Secde eder gibi baş koyuyor, sonra aşağı minik bir odaya iniyorlardı; meğer o alt bölmede kutsal kitapları durmaktaymış.
Kendimi hiç rahatsız hissetmediğim, herkesin bize gülümsediği hoşgörü ve kabullenme öğretisi olduğu belli Sih inancı tapınağından sevgiler!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder