Yüzlerce farklı biçime girmiş doğa parçası gördüm:
Dallarından okunaksız Çin harfleri sarkan tuhaf ağaçlar,
Gökyüzünü kesmeye niyetli tahtadan çocuk kılıçları,
Rüyasında prenses olduğunu görürken esneyen kediler...
İçlerinden bir ağaç; bahara sevinmiş de yaşam taşkınlığına uğramıştı,
Onbinbeşyüz tomurcuğa gebeydi, hepsini hem de aynı anda açacaktı.
Düşündüm; en son ne zaman onun kadar mutlulukla doluydum?...
Hatırlayamadım; tek teselli : mutsuz ve yenik insanlığa rağmen
Olabildiğince bereket doluydu, gören gözler ve işiten kulaklar için, Yaşam...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder