Çok dağınık bir adamdı
Elleri kağıt hamuru kokardı
Bazen koynuna tütün sinmiş
Bazen boynuna güvercin gizlenmiş
Bulurdum onu
Çok dağınık adamdı
Huzursuz bakışlarla dolanırdı
Defterleri, kalemleri arasında
Bir sabah yitik buldum onu
Unutamadığı bir rüyayı düşünüyordu
Ama bir türlü tam hatırlayamıyordu
Sinirliydi, kararsızdı, bana rağmen yalnızdı
Çok dağınık adamdı
Elinin kurşununu yüzüne silerdi
Yüzündeki isten öperdim onu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder