44

Şafağın sökmesini beklerken
Bir köy kahvesi kapısı önünde
Sinirli sinirli dumanı üflüyorum
Ta içime çekmişim tütünün kokusunu
Bembeyaz kesmiş, titriyor ellerim
Sinirden mi rüzgardan mı, bilmiyorum
Gözlerim uzaklara dalmış,
Bir ileri bir geri adım atarken
Sadece Güneş'i gözlüyorum
Arada bir giren çıkan oluyor kahveye
Anlam veremeden süzüyorlar beni
Kapı önünde sabahın beşinde
Bir kız tütün çekiyor, sinirli sinirli
Bir derdi var muhakkak, diyorlar
Derdimi ben de bilmiyorum,
Sadece Güneş'i özlüyorum...