(11 TEMMUZ PERŞEMBE)
Pelte gibi uyandım, Leyla sabah yine kustu, sonrasında az ekmek yedi tekrar kustu. Bu sırada Vera'nın huysuzluk ve bencilliği beni sinir etti.
Öğleden sonra birazcık uyuyup toparladık diyordum ki; Leyla çorba içip gene kustu-bu 7 etti ve biraz endişelendim. Onunla ilgilendikçe Vera hiç yoktan kriz yarattı, kucağıma aldığımda öyle bir vurdu ki dişim kırıldı sandım. Acayip öfkelendim; yatağına koyup kapıyı kapattım. Ağlaya ağlaya uyudu.
Dirmit'in yanına gittim. Hayat bazen bana fazla geliyor. Hem yorgun, bitkin hissediyorum, hem de içim bomboş kaldı sanki. Ağlamak istiyorum, zaten dün gece hüngür hüngür ağladım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder