(12 HAZİRAN PAZAR)
Hayat ne garip...
Dün akşam birlikte sohbet edip güldüğümüz yemekten sonra bu sabah Selçuk amcamın ölüm haberini aldık.
Sabah meğerse yengem onları kahvaltıya götürmek üzere evlerine gitmiş, hazırlanmış beklerken babası kalp krizi geçirmiş, ambulans çağırıp müdahale etmişlerse de kurtulamamış.
Örnek alınacak ve gurur duyulacak bir insandı, tertemiz, çok düzgün bir hayatı oldu.
Kimseye zararı dokunmamış, ülkesine hizmet etmiş, zorluklar yaşamış değerli bir askerdi.
Akşama doğru zaten son yıllarda hafızası pek yerinde olmayan eşini ziyarete gittik, evlerinde onun varlığı hala hissedilir gibiydi, hayat ne garip...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder