1502

(04 AĞUSTOS PAZAR)

Gidilemeyen Pikniğin Hüznü

Piknik çantamızı yavaş yavaş boşaltırken başın önde, ellerimi küskün kavuşturmuştum ben önümde.

Eşikte dikildim, bir anda her şeyi unutuverip sana sarılmakla seni cezalandırmak için bu gece hep uzak durmak arasında iki ileri bir geri dolanıyordu fikirlerim.
Huzursuzdum, son aylarda geçirdiğimiz süreç beni fazlasıyla zorlamıştı, tahmin etmediğin kadar yıpratmıştı, sana bunu iyice anlatmak istiyordum.
Ayrılık sürecinin başında umutluydum, 2 haftadan sonra seni yanımda istemeye, bulamayınca özlemeye başladım, sonra iki arada bir derede 1 saatlik görüşmelerimizin ardından öfkelenmeye başladım, sonra yavaş yavaş alışmaya başladım, yokluğuna.
Giderek bu mecburi mesafe ayrılığı, benim için gerçek bir ayrılık provasına dönüştü; sensiz hayatıma buruk, keyifsiz devam ettim.

Bu süre içinde seni üzecek bir şey de yaptım, pek "yaptım" denemez ya-başıma geldi gibi bir şey...
Hata yaptığımın farkındayım, suçumu kabul ediyorum ve cezama razıyım, ama beni geçmişindeki insanla kıyaslamandan, onu hatırlayarak bana onun yaptıkları üzerinden kızmandan rahatsızım.
Ben, onun yaptığını yapmadım. Ben senden bir şey saklamadım, seni aptal yerine koymadım, yaptığımdan gurur duyar gibi üste çıkmaya da çalışmadım.
Anlatmaya çalıştım; içinde bulunduğum süreçte senden ne kadar uzaklaşmış hissettiğimi, öyle ki bana gönderdiğin romantik mesajlara bile, belki yanlışlıkla göndermişsindir diye sevinemediğimi...
Açıklamaya çalıştım; nasıl yalnız kaldığımı, beni sevdiğini, beğendiğini ve istediğini hiç hissetmediğimi...
Bunlar suçu üzerine yıkmak için değil, ama hafifletici sebepleri göz önüne alman ricası ile söylediklerimdi.

Lütfen düşün ki; bu olay, bizim "normal" birlikteliğimiz sırasında hiç gerçekleşmedi, benzer durumlar ortaya çıkmış olduğu halde.

Senden defalarca özür diliyorum, gerçekten pişmanım, kendimden utanıyorum.
Ben kendi payıma düşen özürleri dilemeye devam ederim, ama sen de kendi payına düşen eksikleri biraz düşünsen, olur mu?
Sana defalarca beni yalnız bıraktığını, bu sürede uzaklaşmaktan çok korktuğumu dile getirmiştim, pek umursamamıştın, ama gayet ciddiydim.
Bundan sonra biraz daha benle ilgilensen, orada olduğunu hissettirsen, olur mu?