27 Eylül 2011 Salı

826

Gördüğüm rüyadan sabaha karşı sinirli, bitkin, sabrımın son sınırında uyandım, içimde isyan eden bir ses vardı.
Kabul edemediğim şeyler, içimde biriken tortuya pusa dönüşmüş beni dumana boğmuş, boğazımı tıkamıştı.
Bir bardak kırayım dedim, yere fırlatsam belki rahatlarım.
Onun yerine biraz nefes almaya çalıştım, sonra kolunu aldım, üstüme koydum, kendime sardım.
İyi oldu böyle, sana dolanıp göğsüne yattım, sığıverdim oraya bir şekilde, o zaman rahatladım...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder