Küçük odamın küçük balkonuna çıkıp
Yabancı şehrin ışıklarına bakarak
Sigaramın dumanını rüzgara karşı üfleyip
Yalnızlığımı unutmak için, bir yandan da
Sessizlikte karanlıktan korktuğum için
Eskilerden birkaç şarkıyı, kırık dökük
Boğazıma takıla takıla söylemeye çalışırken,
Bir türlü hatırlayamadığım sözlere gelince
Seni ne kadar inanarak sevdiğimi anımsayıp
Gün doğmadan uyanıp sana yazdıklarımı düşünüp
Geçip gidenlere, kaybettiklerime ağlayacağım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder