İkimiz, aynı anda ama başka zaman boyutlarında
Farklı şehirlerin tenha ve tekinsiz arka sokaklarında
Geceyi solumak için yapayalnız, dolanmaktaydık...
Serin rüzgarın ürperttiği ellerimizi cebimize sokmuş,
Yüzümüzü tanınmamak için örtmüş, gizlemiştik
Ve karanlığın kokusunu en derinlerimize sindirmekteydik...
Ben ve sen, birbirine hiç kesişmeyen paraleller gibi;
Diğerlerinin girmeye korktuğu lanetli binaların
Kilitli kulelerinin ışıksız pencerelerinden karşılıklı,
İzlendiğimizi bilerek birbirimizi gözetlemekteydik...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder