3288

İkinci iş gününde hala kendime gelemiyorum, gece yarısından çok sonra yatıyorum ve geç uyanıyorum. Kafamı toparlayıp işime konsantre olmak zor geliyor, aklımda bir çok şeyi birden tutuyorum, dalgınım gün boyu...
Bugün de öğleden sonra ancak boyamaya başlayabildim, sipariş takibi, gönderi takibi, sosyal medya derken zaman geçiverdi. Ev işlerine de yetemiyorum, kendime de bakamıyorum istediğim gibi!
Yine de biraz daha topladım kafamı, birkaç ufak tefek işi de halledersem bu hafta kendimi daha iyi hissedeceğim.
Akşama yine yan apartmandaki yavru kediyi yakalamaya çalıştık bir süre, veterinere götürüp yarasına pansuman yapmak lazım. Ama ne mümkün-velet aşırı sinsi ve yabani! Bir türlü yakalayamadık, elimiz boş döndük. Mahallenin kedilerini besleyip kedisever komşularımızla kanka olduk.
Yatmadan önce dizimizi de izlediğimize göre, yarından itibaren belki rutinlerime geri dönebilirim; erken kahvaltı, ev yemekleri, akşamüstü kahvesi, haftanın 3 günü bisiklet, 3 günü yürüyüş, verimli çalışma, hayattan keyif alma vs...