Başaramadı.
Oysa ki, içiyordu hazırladığım yavru kedi sütünü, şırıngayla besliyordum gece kalkıp kalkıp.
Sabah son besleyişimizde silmiştik iyice, gözlerini açmıştı da, kötü görünmüyordu hali.
Gözlerini alamadı benden, minicik suratıyla baktı kaldı yüzüme, ben de konuştum onunla.
"Bu günler geçecek, büyüyünce çok güzel oynayacağız senle. Sen şimdi dinlen, tamam mı? Söz ver bana, iyileşeceksin." dedim, ama olmadı.
2 saat sonra yanına girdiğinde kendini bırakmış buldu eşim onu, yanıma geldi, bir şey söyleyemedi.
Yapılır mı bu bana maskeli bücürük! Sana gözüm gibi bakmıştım, sarıp sarmalamıştım.
Annesizliğe dayanamadı minik vücudu, yanına koyduğum oyuncağına sarılıp terk etmiş bu hayatı...
Bütün gün şimdi boğazımda bir düğümle dolaşacağım ruh gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder