Herkeste bir moral bozukluğu, hepimiz sersemledik.
Bir mesajla terk edildiğini öğrenen sevgili gibi kalakaldık ortada öylece.
Birileri sokaklarda vahşi kutlamalar yapar içinde birikmiş kini aşağılık kompleksiyle dışarı kusarken, biz evlerimizde silah seslerini dinleyerek içimizi sakinleştirmeye çalışıyoruz bütün gece.
Hepimiz kaybettik oysa, en çok da neye sevindiğini bilmeden sevinenler-haberleri yok yalnızca.
Elbette son derece sinir bozucu, ne kadar öfkelensek o kadar az! Bunca zaman bizi sandık başına çağıran muhalefet partileri son anda sessizliğe gömüldü, liderler ortadan kayboldular. Öbür delinin zaten oy çalmak için elinden geleni ardında koymayacağı belliydi, şaşırmadık. Ona değil de, seçmenlerine hiç sahip çıkmayan diğerlerine çok şaşırdık.
Bu gece yarısından sonra neler yaşandığını belki yıllar sonra öğreneceğiz ancak, ama emin olduğumuz tek bir şey var; o rakamlar yalan. Kazanamadığını anlayınca son kozlarını oynayan bir zorba ile karşı karşıyayız. Taşı sıksa oyunu alacak kadar kendine güvenen eski bir başbakanımızın sonu aklıma geliyor bu aralar...
Bu topraklar neler gördü geçirdi, bu devir de geçecek elbet. Ve devran döndüğünde, bu kez kelle koltukta yaşama sırası bu gece silah atan pespayelere gelecek. Biz de o günleri göreceğiz, merakla bekliyorum, buradayım-gitmiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder