3002

(12 EYLÜL SALI)

Dün gece ağlayarak uyuya kaldığım için sabaha baş ağrısı ve tıkanmış boğazla leş gibi uyandım.
Rüyamda kavga ettiğim ailemle uyandıktan sonra da içimden konuşmaya devam ettim, ara ara ağlamaya başlayarak.
Gün içinde halletmeye mecbur olduğum işlerimin peşinde koştum, yapılması gerekenleri yaptım robot gibi.
Ne yaparsam yapayım işlere kafamı veremedim ve aklımdan duyduğum ağır sözleri çıkaramadım.
Annemle bir arada geçirmek zorunda kaldığım saatlerde ağzımı bıçak açmadı çünkü açtığım anda ağlamaya başlayacağımı hissediyordum.
İçimde tuttum cevaplarımı,yapmayı düşündüğüm konuşmayı göze alamadım.
Akşama doğru eşimle buluşup yeni işe başlayacak arkadaşımızla görüşmek için dışarı çıktım, biraz da kafa dağıtmaya aslında...
Birlikte yeni mekanda oturup kredi ve iş mevzularını konuştuk, fazla geçe kalmadan eve döndük.
Arkadaşımız da kedisiyle uyumuş oldu bu gece, biz de birkaç bira içip rahatladık biraz olsun.
Her şey sanki yoluna girmeye başlıyor-sonunda!