(28 ŞUBAT SALI)
Yakın zamanda gerçekleşecek Venerable eğitimi için heyecanlanmaya başladım yeniden, bütün bu gündemde ne kadar kendimi verebildim pratiklere, bilemiyorum ve her zamanki gibi yeterince çalışmadığımı hissediyorum, ama bakalım nasıl olacak...
Gönderdiğimiz çadırlarda kalan bir öğretmenden aldığımız teşekkür mesajı içimizi hem ısıttı, hem burktu. Herkes haftalardır aynı şeyi düşünüyor bence: Nasıl yardımcı olabilirim? Yarın aynısı bizim başımıza gelirse ne yapabiliriz, nasıl kurtulabiliriz?
Depreme dayanıklı olup olmadığını bilmediğimiz evlerimizde çoluk çocuk hayvanlarımızla birlikte yaşamaya devam ederken, yeni binaların kira fiyatlarının uçuşa geçtiği bir ortamda nasıl taşınabiliriz sorusuna cevap bulamazken, çalıştığımız halde can güvenliğimiz bile yokken bu memlekette neden yaşıyoruz sorusunu artık daha fazla sormaya başladık kendimize...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder