(16 ŞUBAT PERŞEMBE)
Depremin tetiklediği ruh halimiz: dehşetle korku filmi izler gibi seyretmekten kendimizi alıkoyamadığımız enkaz görüntülerinin haricinde, bizim başımıza gelirse ne yaparız korkusu...
2 bebek ve 5 kediyle nasıl çıkarız, nereye sığınır nasıl yaşarız sonrasında? Hayatta kalsak bile, yıkılan evden çıkmayı başarabilirsek nerede buluruz kaçan kedilerimizi? Kendimizi Emirli'ye atabilir miyiz, yoksa bir sokak öteye bile geçemeyecek vaziyette mi olur ortalık? Bu deprem İstanbul'da olsaydı yıkım boyutu ne olurdu? Türkiye diye bir yer kalır mıydı geriye?
Hayatın geçiciliğinin farkındayım elbet, yine de bir anda her şeyimi kaybedebileceğim fikri öyle korkunç ki, içime sığdıramıyorum bir türlü...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder