(9 ŞUBAT PERŞEMBE)
Yüreğimiz ağzımızda kurtarmaları izliyoruz hep birlikte. Aynı anda kahroluyor aynı anda sevinçten ağlamaya başlıyoruz. Kalbim binlerce parçaya ayrıldı sanki, her bir parçası bir başkasıyla atıyor...
Nefes aldırmayan bu zorlu duygularla zamanın durduğu dev bir boşlukta yaşarken, kendimi yalnız hissetmiyorum asla. Benim kadar içi yanan, benim gibi diş sıkan milyonlar olduğunu çok iyi biliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder