(23 ŞUBAT PERŞEMBE)
Geçmiyor Şubat geçmek bilmiyor...
Düşünsenize; bana bir şey olmadı, aileme bir şey olmadı, hiç bir yakınımı kaybetmedim-yine de hayatıma kaldığım yerden devam edemiyorum. Evini barkını, ailesini, her şeyini bir anda kaybedenlerinki nasıl bir sarsılmadır? Bunca acı nasıl çekilecek, bunca yara nasıl tedavi edilecek?
Kızların küçülen kıyafetlerini, kimsesiz kalmış bir bebek giyiyor şimdi, hastanede hemşirelerin bakımında. Onun büyüdüğünü görmek isterdim, anne babasının yerine yanında olmak, okula gittiğinde elinden tutmak isterdim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder