3781

(30 EKİM ÇARŞAMBA)

Kendini pazartesi sanan çarşamba gününden selamlar, bugün işlere geri döndüğüm yoğun ve biraz stresli bir günüm.
Sabahtan maillerime bakıp biraz evdeki işleri toparlıyorum, cuma günü temizliğe hazırlık ütüleri düzenliyorum. Yeni modeller için biraz çalışma yapıp dükkana götürüyorum, ustayla görüşmek için. Öğlen terapim var yine, hava yağdı yağacak gibi bir basık, durgun ve gri...
Terapide kendimi geçen sefer kötü hissetmiştim; anlaşılmıyor veya yargılanıyor gibi. Ya da daha ziyade; işime yaramayacak tavsiyeler alıyormuşum gibi gelmişti ve terapi sürecini sorgulamaya başlamıştım. Bu sefer neyse ki kendimi daha yakın hissediyorum ve içimdekileri biraz daha rahatlıkla açabiliyorum. Kimseyle gerçek anlamda içimdeki hisleri paylaşmıyorum diye düşünmüştüm ya geçen hafta, onu dile getiriyorum mesela. derinliğimi açabileceğim birini aradığımı, bir ruh eşi ile sohbet etmeyi özlediğimi söylüyorum.
Çıkışta annemle çorba içmeye oturuyoruz ve birazcık kafamı topluyorum bu esnada. Akşamüstü evde çalışmaya başlıyorum; boyamam gereken bir babet ve bir gelin ayakkabısı var. İkisi de beni yormayacak tasarımlar, ama başlamak bitirmekten daha zor her zaman. Konsantre olup hızlıca boyamak gerek.
Akşam azıcık piyano çalıyorum, ama istediğim gibi değilim ve çok takılıyorum. Kendimi vermekte zorlanınca bırakıyorum ve nasıl yeniden başlayacağımı bilemediğim için yine sıkıntılar basıyor içimi. Sinemaya gitmekten son anda vazgeçip, mahallede kedileri besliyoruz. Yorgunum ama erken uyuyamıyorum yine, kendimi neden gündüzleri güçlü hissederken akşamları bu kadar bırakıyorum bilmiyorum gerçekten! Tuhaf, ama akşamları çok güçsüz, mutsuz ve eksik hissediyorum kendimi...