En sevdiğim; kahvaltıda dünden kalanları yemek!
Yılın ilk sabahı veya doğumgünü partisi sonrası çok keyifli olur...
Bu sabahki kahvaltımız da böyleydi; mantar dolması için hazırladığımız biberler ve soğanla sebzeli omlet yaptık, patatesli böreklerden ısıttık.
Gündüz biraz çalışmamız lazımdı, öğleden sonra çıkıp film festivalinden son biletimiz olan filmi izlemeye gidiyoruz.
Atlas Sineması'na gelmeyeli sanki yıl oldu, İstiklal yine çok kalabalık-her şeye rağmen.
Ara sokakların yarısı nargileci olmuş, arka sokaklar biraz ruhunu korumuş...
80lerden 2000lere İtalyan mafyasının ifşa öyküsünü seyrettik; mafya ancak mafya konuşursa çözülür demişler.
Tehditler, işkenceler, uyuşturucu, çok para ve hiç güvenle örülü bir dünya...
Çıktıktan sonra ailevi bir mezvudan gerildik; bu hafta nedense hep gerginliklerle geçti zaten. Şaka gibi şeyler çıktı- her güne bir stresli olayla uğraşmak zorunda kaldım. Son güne de bu saçma sapan konu düştü: mesele anneannemlerin Emirli'deki evlerini dağınık bırakmışız. Bu kadar aşırı titizlik ve mal düşkünlüğünden yıldım artık, hepsinden uzaklaşmak istiyorum. İnsan evini barkını çoluğu çocuğu ve torunları ile paylaşmak için alır, birlikte keyfini çıkarır. Evler yaşandıkça kalabalıkla güzelleşir, bizimkiler hiç dokunulmasın istiyor sanki. Sıkıldım, ama yakında bir şekilde bitecek bu konular da.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder